PODSTAWOWE UKŁADY WZMACNIAJĄCE
Podstawowa funkcja wzmacniacza - zwiększenie mocy sygnałów - może być realizowana przez zastosowanie w układzie wzmacniacza elementów czynnych. Stosowane są tranzystory bipolarne i unipolarne (połowę). Elektrody tranzystora można w różny sposób dołączyć do obciążenia i źródła sygnału (rys.l0.2a). Praktyczne zastosowanie znalazły trzy układy połączeń:
1. Układ o wspólnym emiterze. Oznaczamy go przez WE lub OE (rys.10.2b). Sygnał jest doprowadzany między emiter i bazę, a obciążenie jest włączone między kolektor i emiter. Emiter stanowi elektrodę wspólną dla obwodu wejściowego i wyjściowego.
2. Układ o wspólnym kolektorze. Oznaczony przez WC lub OC (rys.10.2c). Sygnał jest doprowadzony między bazę i kolektor, a obciążenie jest włączone między emiter i kolektor. Kolektor stanowi elektrodę wspólną dla obwodu wejściowego i wyjściowego.
3. Układ o wspólnej bazie. Oznaczony przez WB lub OB {rys.10.2d). Sygnał jest doprowadzony między emiter i bazę, a obciążenie jest włączone między kolektor i bazę. Baza stanowi elektrodę wspólną dla obwodu wejściowego i wyjściowego.
Rys. 10.2. Włączanie tranzystorów.
a) schemat układu, b/układy o wspólnym emiterze WE i wspólnym źródle WS, c) układy o wspólnym kolektorze WC i wspólnym drenie WD, d) układy o wspólnej bazie WB i wspólnej
bramce WG.