aktom prawa miejscowego. Z naciskiem stwierdza też, że nie
formułuje się zarzutów w skardze konstytucyjnej przeciwko orzeczeniom sądowym, decyzjom czyli przeciwko aktom stosowania prawa. Zarzuty dotyczą jedynie aktu prawnego, który stał się podstawą dla sądu, organu władzy publicznej do wydania rozstrzygnięcia w danej sprawie.
Warunkiem skuteczności skargi jest:
• wykazanie interesu prawnego;
• bezskuteczne, uprzednie wezwanie do usunięcia naruszeń;
• okoliczność, że sprawa dotyczy zadań publicznych zatem w trybie tej skargi nie mogą być rozpatrywane roszczenia cywilne,
• brak poprzedniego orzeczenia NSA w danej sprawie.
Przy wnoszeniu skargi do TK muszą być spełnione warunki formalne określone ustawą o TK:
• termin - do 2 miesięcy od daty doręczenia ostatecznego rozstrzygnięcia;
• forma pisma procesowego - musi zawierać elementy wymagane ustawą o
TK, m.in. wskazanie przepisu aktu normatywnego, wskazanie wolności i praw i sposobu ich naruszenia;
• przymus radcowsko-adwokacki;
• uiszczenie wpisu.
Skarga podlega wstępnemu rozpatrzeniu w zakresie wymagań formalnych co do formy. Jej negatywna ocena oznacza postanowienie o odmowie nadania biegu sprawie.
Niezależnie od skargi, środkami na inicjowanie postępowania przed TK
są:
• wnioski,
• pytanie prawne,
Niezależnie od wyżej wymienionych środków prawnych inne bardziej pośrednie znaczenie dla ochrony praw człowieka mają dwa uprawnienia:
1. PRAWO DO INFORMACJI Z ART. 61 K. - jego szczegół, regulację przyniosła ustawa z września 2001 r. o dostępie do informacji publicznych.
2. PRAWO DO SĄDU -art. 45, 41, 42, 44, 77 ust.2, art. 78 Konstytucji.