42252

•    Krak (fragmenty) 1840,

•    fragmenty poematu dygresyjnego Beniowski (1840/1841).

Niezwykle istotna w twórczości Słowackiego jest tradycja szekspirowska. Trzy powody nawiązywania romantyków do Szekspira:

1    Typ dramatyczności, nie respektującej w budowie dramatu arystotelesowskiego porządku,

• narzędzie do walki z klasykami,

2    Dramat nieregularny (zjawisko samo w sobie) Szekspir wg Hugo to „Bóg teatru”, respektował regułę „wierności naturze", stosunek do rzeczywistości, przyrody (klasycy zdradzili naturę na rzecz trzech jedności). Natura jest synonimem tajemniczej rzeczywistości.

3    Szekspir był pisarzem wielu uczuć - kochał i łączył przeciwieństwa (zasada przeciwieństw / literatura sprzeczność i). Skłonność tą można dostrzec w dramatach romantyków.

Dramat szekspirowski był nieregularny Czytać Szekspira nauczył romantyków Schleger. Wiktor Hugo wpisał w tradycję szekspirowską człowieka epoki chrześcijańskiej, który jest świadomy swojej dwoistości, rozdwojenia.    Religia    mówi,    że    żyje

w sposób wieczny, a zarazem duchowym. Dramat, w którym to. co wzniosłe łączy się z tym. co niskie przekształci    się

w tragikomedię. Ważne jest postrzegania świata jako dwoistości. Zabawa w Szekspira polega głownie na przejęciu wizji świata, w którym rządzi chaos (najważniejsza jest tu ironia jako struktura tworząca). U podstaw struktury bytu leży fundamentalna sprzeczność.

We wszystkich utworach przejawiają się nawiązania do Szekspira. Maurycy Mochnacki miał zastrzeżenia co do Hamleta, który był sprzeczny w stosunku do założeń romantyzmu. Dotyczył on jednostki, a nie społeczeństwa.

Balladyna:

•    łączenie zc sobą tego, co sprzeczne (za Szekspirem);

•    Słowacki odmówił prawa do aktualności;

•    dramat jest jedynie epizodem wielkiego poematu, który miał się wiązać z sześciu tragedii; konstrukcja tego pomysłu jest epicka;

•    przemienia się w tragifarsę, tworzy tradycję groteski - błazeński Homer.

Mickiewicz powiadał, że dla jego dramatu istotna jest tradycja homerycka. Natomiast Słowacki, że dla dramatu ważny jest błazeński Homer. Słowacki tłumaczy Krasińskiemu i czytelnikom, w liście dedykacyjnym, który poprzedza utwór, dlaczego nie możliwe jest już istnienie tragedii romantycznej. Proponuje w zamian inna formę literacką. Balladyna stancwi epizod wielkiego poematu, który w założeniu pisarza miał się składać z 6 tragedii. Wfeorem był Orland szalony Ariosta. Balladyna to pierwsza z tych tragedii. Orland szalony nie należy do tradycji homeryckiej, a raczej do tradycji groteski Balladyna ma w wielu swoich partiach elementy groteski. Estetyczną podstawą Balladyny mogłaby być tradycyjna teoria    dramatu.    Chodzi

w niej o parodię tradycyjnego teatru romantycznego. Poeta góruje nad światem ironii.