publiczny, niebankowe instytucje finansowe, które korzystają z lokat krótkoterminowych i kredytów bankowych
• rynek krótkoterminowych bonów lokacyjnych - rynek weksli i innych papierów wartościowych emitowanych przez niebankowe podmioty gospodarcze,
• rynek walutowy - na którym dominują banki komercyjne operujące walutą obcą i dewizami
Z punktu widzenia powszechności zawieranych transakcji na rynku pieniężnym wyodrębniamy:
■ rynek zamknięty, tzw. rynek międzybankowy,
■ rynek otwarty, rynek emisji i obrotu różnych krótkoterminowych instrumentów dłużnych podmiotów niebankowych.
Bardziej przejrzysty w ocenie zasad funkcjonowania jest podział na:
► rynek detaliczny, czyli rynek operacji bankowych z klientem,
► rynek hurtowy, czyli rynek lokat międzybankowych i krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych.
Rynek międzybankowy
Jest rynkiem wolnych środków pieniężnych, miejscem, gdzie pod wpływem popytu i podaży pieniądza banku centralnego równoważy się stan aktywów i pasywów banków komercyjnych.
Poprzez transakcje na rynku międzybankowym banki komercyjne mogą planowo regulować własną płynność, a także:
zyskują większy stopień niezależności od kredytu refinansowego banku centralnego, dostają możliwość spekulacji na instrumentach finansowych rynku i przez to poszerzają źródła własnej dochodowości operacyjnej.
Wolne środki płynne zależą od czynników, które dzielimy na:
• bezpośrednie, wynikające z braku pełnej synchronizacji wpłat i wypłat z czynności operacyjnych prowadzonych w bankach komercyjnych, które wpływają na rozmiary rezerw gotówkowych bez względu na politykę płynnościową banków komercyjnych,
• pośrednie, determinujące ogólne warunki gromadzenia płynnych rezerw w systemie bankowym.
Czynniki pośrednie to: