39107

2. glebowe:

•    nadmiar wody - niedobór powietrza, duszenie się roślin -> gnicie;

•    niedobór wody - spowolnienie i zahamowanie procesów, niedobór K i P (korzeń marchwi i buraka drewnieje) -> łatwo gniją

•    nieodpowiednia T - im wilgotniejsza gleba tym niższa jest jej T; zahamowanie wzrostu i rozwoju; często śnieć cuchnąca pszenicy.

•    niedobór składników pokarmowych,

•    nieodpowiedni stosunek poszczególnych pierwiastków.

A/ot - niedobór -> słaby rozwój, wzrost wrażliwości na mrozy; choroba brunatna, pustowatość bulw ziemniaczanych (część chora od zdrowej oddzielona przez korek).

Bor - mało w glebach piaszczystych, przewapnowanych: sucha zgnilizna korzeni buraka i zgorzel liści sercowych (górna część korzenia ciemnieje, pęka; liście karłowate, pofałdowane; w miąższu ciemne plamy). Miedź - choroba nowin (owies, jęczmień, marchew, koniczyna, strączkowe - końce liści bieleją, zwijają się, są cienkie).

Mangan - sucha plamistość ow^a (liście - plamy białe do brunatnych, obumierają).

Czynniki zakaźne

MYKOZY

1.    Podstaw czak i

•    głownie - gł. zboża, trawy łąkowe; wrażliwe bydło, owce; kłos jest czarny; w paszy może być do 5%.

•    śniecie - śnieć cuchnąca pszenicy (trójmetyloamina -» śledzie).

•    rdza - zboża, trawy; rdza źdźbłowa zbóż; podłużne rysy do 1 cm żółto-czcrwono-brunatnc; berberys -pomarańczowo-rdzawe plamy.

2.    Workowce

•    mączniaki - dwuliścienne, motylkowate, trawy; mączniak prawdziwy zbóż i traw (objawy wiosną i latem -szarobiałe naloty u podstawy źdźbła).

•    sporysz - widoczne czamofioletowe przetrwa huki na kłosach, do 3 cm; gdy dojrzeją maź podobna do miodu; wytwarza alkaloid - ergomytynę (działa sympatykolitycznie -> skurcz naczyń obwodowych; przy zatruciach martwica końca uszu i ogona; ronienia u bydła).

3.    Grzyby niedoskonałe

•    pleśń śniegowa zbóż (po zewnętrznej stronic liści są białoróźowe naloty; atakuje gdy śnieg stopnieje).

•    sucha zgnilizna ziemniaka - największe straty w kopcach; przekrój - brunatne plany, miąższ miękki, jamki pokryte watowatym suchym nalotem.

4.    Pragrzyby

•    rak ziemniaka - atakuje bulwy; białawe do żółtawych narośle na bulwach, z czasem gniją; też korzenie.

•    kiła kapusty - gł. korzeń -* głowa nic rośnie; jasnoźółte kruche narośle,

•    parch prószysty ziemniaka - korzeń, bulwy; brunatne plamki z jasną obwódką.

5.    Glonowce

•    zaraza ziemniaka - bulwy, liście; małe żółte plamki -> większe brunatne -» liście więdną, bulwy gniją. BAKTERIOZY

1.    bakterioza pierścieniowi a ziemniaka - Corynobacterium wnika do wiązek naczyniowych; na przekroju są brunatne ścieżki; gnicie.

2.    parch zwykły ziemniaka - na powierzdmi bulwy są różnej wielkości strupy.

3.    czarna nóżka i mokra zgnilizna bulw ziemniaczanych - korzeń jest trierozwinięty. poprzewężany; wiązki naczyniowe -» brunatne ścieżki; z czasem bulwa staje się półpłynną gnijącą masą.

wiRO.zy

Jeżeli są to postać mozaikowate. Brak opisu szkodliwości.

Epifity - bakteria fizjologicznie występujące na roślinach. Ich szkodliwa działanie zależy od:

•    rodzaju bakterii.

•    warunków paszy (wilgotność. pH. temperatura, powietrze, obecność soli).

•    makroorganizmu (gatunek, wiek. stan zdrowia, odporność, kondycja).

Temperatura - termofilne (45-60°), mczofilne (25-40°). psychrofilnc (ok. 20° i mniej).

Wilgotność - min. 30#. b. dobre warunki (-» aktywność wodna - część ogólnej wilgotności w paszy, która może być przez dany drobnoustrój wykorzystana do rozwoju). pH - najlepiej ok. 7, Laclobacillus niższe.

Sole - niezbędne lub obojętne (hialofilnc potrzebują bezwzględnie; solotolcmcyjne; hialofobnc - nie tolerują).

2