Orzeczenia Kościoła
Synod w Kartaginie (418) potępił błędy Pelaginsza, który uważał że człowiek jest w stanie osiągnąć zbawienie o własnych siłach. Każdy człowiek rodzi się w stanie jakim był Adam przed grzechem. Grzech Adama był tylko złym przykładem i nie ma wpływu na jego potomstwo.
Sobór Trydencki wypowiedział się w sprawie nauki o usprawiedliwieniu. Sobór stwierdził że istotna kondycja człowieka zmieniła się na gorszą, nie tylko pod względem fizycznym (choroby, cierpienie, śmierć). Lecz także pod względem moralnym (zraniona wolność, skłonność do złego). Odpowiedzialny za tę zmianę sytuacji człowieka nie jest Bóg; owa sytuacja grzechu jest przekazywana, czy też rozpowszechnia się drogą naturalną zrodzenia i jest sytuacją właściwą każdemu; łaska Chrystus, udzielona przez chrzest , wyzwala człowieka z grzechu pierworodnego, lecz nie uwalnia go od pożądliwości, która jako skłonność do zła, pozostaje w człowieku również po chrzcie.
Interpretacje grzechu pierworodnego Teorie mityczne
Według tej teorii wszystkie opisy tekstów biblijnych należy tłumaczyć jako mity, co najwyżej symbole, niedające podstaw pod jakąkolwiek naukę historiozbawczą o grzechu pierworodnym. Według tego przekonania grzech pierworodny należy uważać za naukę o złu w ogóle, o śmiertelnym grzechu osobistym i o wiecznym dramacie walki między dobrem a złem w człowieku jako jednostce i społeczności, bez odniesienia do jakiegoś konkretnego momentu w czasie i miejscu. (H. Jiuiker, H. Haag. J. Gross. H. Kling. U. Baumami)
Przyjmuje opisy Księgi Rodzaju jako przekazujące prawdy Objawione, zaistniałe fakty w konkretnym czasie i miejsca Interpretacja ta przyjmuje pochodzenie ludzkości z jednej pary prarodziców, stan raju ziemskiego, upadek pierwszych ludzi, wygnanie z raja Istota grzechu pierworodnego polega na złamaniu przykazania i odwróceniu się od Boga, buncie przeciw stworzonemu porządkowi. Złączenie się z szatanem jako przeciwnikiem Boga. (F. Ceuppens, Cli. Boyer, E. Ruffin, L. Scheffczyk, M. Garda Cordero, W'. Granat)
Przyjmuje monogenizm teologiczny, który polega na liistoryczności jednego grzechu na początku ludzkości. Grzech ten spowodował utratę darów nadprzyrodzonych i pozaprzyrodzonycli, wzbudzając pożądliwość jako stałe zarzewie grzechów osobistych. W ten sposób rozpoczęła się historia dzieląca się na zbawienie i niezbawienie. Historia zbawienia prowadzi do Jezusa Chrystusa, drugiego Adama, jako Zbawiciela, przywracający dary nadprzyrodzone. (K. Rainier, P. Grelot, J. Ratzinger, I. Różycki, L. Balter)
Teoria ewolucionistyczna i egzystencjalna
Teoria ta traktuje grzech pierworodny czysto strukturalnie i utożsamiają go z grzechem świata lub grzesznością strukturalną bytu ludzkiego, jak czyniło to wielu ojców wschodnich (Teodoret z Cym).
(P.Tellhard de Chardin, P. Schoonenberg, H. I.ubac)