4717

Mimo częściowego pokrywania się zainteresowali POLITOLOGII z zainteresowaniami prawoznawstwa są to dwie różne nauki. Różny jest bowiem ich przedmiot. Częściowe odmienne są też metody stosowane w obu tych naukach. Prawoznawstwo wykształciło się przed tysiącami lat natomiast POLITOLOGIA narodziła się w dwudziestym wieka

Prawoznawstwo a KULTURA POLITYCZNA.

KULTURA POLITYCZNA - jest częścią składową kultury. Kulturą nazywa się całokształt dorobku ludzkości zgromadzony w ciągu dziejów, stale wzbogacany nowymi dokonaniami twórczymi, wysiłkiem wszystkich społeczetistw, których jednak stopień zaawansowania w rozwoju kulturalnym bywa różny.

Częścią kultury politycznej jest kultura prawa danego społeczeństwa. Wysoki poziom rozwoju kultury politycznej oznacza zazwyczaj również odpowiednio wysoki poziom kultury prawnej. Kultura prawa wyraża ideowo - prawny stan społeczeiistwa. Na ów stan składają się jego poglądy prawne, a także poziom doskonałości regulacji prawnych zarówno co do ich treści, jak i formy. Oznacza też poziom działalności zmierzającej do realizacji norm prawnych. Mówi o efektywności środków zabezpieczających realizację prawa, o stabilności regulacji prawnych, o poziomie informowania społeczeiistwa o prawie, o zakresie wykształcenia prawniczego.

Prawoznawstwo jest jednocześnie elementem kultury prawnej i kultury politycznej społeczeństwa.

Prawoznawstwo a WARTOŚCI - każde państwo w swej działalności kieruje się zawsze pewnymi wartościami. Wartości te zajmują także wyraz w prawie. U podstaw każdego aktu stanowienia prawa czy jego stosowania, a także u podstaw każdej innej decyzji państwa leży ocena, wartościowanie.

Czym jest wartość? Nie jest ona obiektywnie istniejącą własnością określonego przedmiotu. Nie jest też tylko przeżyciem psychicznym człowieka.

Prawoznawstwo interesuje się wartościami związanymi z państwem i jego funkcjonowaniem oraz z prawem i jego przestrzeganiem i stosowaniem. Prawoznawstwo upowszecluiia jedne wartości, dyskredytuje inne. hierarchizuje wartości.

Paiistwo a pum

Przeważnie mówi się jednym tchem państwo i prawo, choć są to różne zjawiska społeczne. Dzieje się tak dlatego, że nie ma państwa, w którym nie byłoby prawa. Może być ono prymitywne czy rozwinięte, dobre czy złe. ale zawsze jest jakieś prawo. Państwo nie może się obyć bez prawa. Prawo organizuje jego organizację i sposoby działania. Prawo służy państwu do regulowania życia jego mieszkańców. W życiu społecznym przestrzega się wiele rozmaitych rodzajów norm. Są to normy moralne, obyczajowe, normy stanowione przez różne organizacje społeczne czy religijne. Ale tylko normy prawne mają niejako pieczęć państwa. Ono dba. aby normy te były przestrzegane. Decyduje to o efektywności prawa i o stosunku do niego. Są wprawdzie znane teorie, które głoszą, że istnieje prawo bez państwa. Nie mają one jednak pokrycia w rzeczywistości.

Temat Ł Pojęcie państwa. Koncepcje genezy państwa.

Pojęcie państwa

Państwo - organizacja polityczna obejmująca zakresem swojego działania ogół członków społeczeństwa zamieszkujących określone terytorium. Jest zwierzchnią organizacją polityczną całego społeczeństwa i realizującą w sposób suwerenny swe cele za pomocą odpowiednio zorganizowanego aparatu

Wśród cech państwa wyróżnia sie 3 zasadnicze:

1.    Istnienie władzy publicznej.

2.    Terytorialny podział ludności.

3.    Suwerenność.

S Istnienie władzy publicznej oznacza, że w każdym państwie funkcjonuje wyodrębniony aparat państwowy w postaci jego organów, sądów, policji, wojska służący do zapewnienia realizacji celów tego państwa.

S Terytorialny podział ludności odróżnia organizację państwa od organizacji rodowej, plemiennej, szczepowej do której przynależność uzależniona była od więzów krwi. a nie od zamieszkania na określonym terytorium. Każde państwo rozciąga swą władzę na określonym terytorium, niezależnie od powiązań ludności np.; narodowościowych zamieszkujących na jego obszarze.

S Suwerenność oznacza całkowitą niezależność władzy państwowej od jakiejkolwiek innej władzy tak wewnątrz państwa, jak i na zewnątrz.