szkolnych, tj. szkołę narodzin, dziecięctwa, cliłopięctwa, wieku dojrzewania, dojrzałej młodzieży, mężczyzn, starości oraz szkołę śmierci.
Potrzebę szkoły starości Komeński uzasadnił tak: skoro starość jest częścią życia, przeto jest częścią szkoły, a więc szkoła musi mieć swoich nauczycieli, swoje przepisy , swoje cele i swoje studia i swoją karność aby postępy w życiu starców były możliwe.
Ponad to Dawid Battersby uważał iż uczenie się i nauczanie osób w późnych latach ich życia może stanowić formę stymulacji umysłowej, lub ćwiczenia inteligencji opóźniając w konsekwencji procesy otępienia starczego.
Adam Zych uważa geragogikę za dyscyplinę teoretyczną, empiryczną i stosowaną i precyzuje jej główne zadania:
> Poznanie procesu starzenia się
> Diagnoza sytuacji życiowej (stanu zdrowia, sytuacji ekonomicznej)
> Opracowanie metod i środków opieki nad ludźmi w podeszłym wieku
> Tworzenie humanitarnych i optymalnych warunków życia dla ludzi starszych
> Waloryzacja starości, czyli podejmowanie działań zmierzających do podniesienia statusu rodzinnego i społecznego, oraz roli człowieka we współczesnym świecie
> Wychowanie dla wzajemnego zrozumienia i porozumienia tolerancji i dialogu pokoleń, czyli kształtowanie prawidłowych postaw dzieci i młodzieży wobec ludzi starych
> Przygotowanie człowieka do procesu starzenia się i do jego efektu czyli starości
> Profilaktyka i prewencja pedagogiczna zmierzająca do przeciwdziałania patologiom życia społecznego ludzi starych, takich jak kryzysy psychiczne, załamania
> Socjalizacja ludzi starych zmierzająca do przełamania „nożyc śmierci społecznej jakie tworzy izolacja i osamotnienie
Rozwój geragogiki, jest więc koniecznością dla nadchodzących czasów, ponieważ mówi ona człowiekowi co ma zrobić ze swoją starością tak aby życie w tym okresie było wartościowe, a nie pozbawione sensu i aby nie było tylko biernym czekaniem na śmierć.
TEORIE STARZENIA SIĘ
Powstało wiele społecznych koncepcji starzenia się, wszystkie one są wtórne do koncepcji biologicznych, ponieważ człowiek starzeje się przede wszystkim biologicznie.
Teoria energetyczna
Niemiecki filozof Max Rubner uważał, że organizm człowieka to układ fizykochemiczny zdolny do wyprodukowania stałej określonej ilości energii przypadającej na każdy kilogram wagi ciała po której wypełnieniu ustrój starzeje się i umiera.
Teoria witalistyczna
Głosi o istnieniu „siły życiowej” jako źródła i przyczyny życia, z biegiem lat siła ta wyczerpuje się, tak samo jak gaśnie lampa gdy zabraknie oliwy.
Teoria ewolucyjna
Wg ewolucjonistów żadna komórka nie może trwać wiecznie po pewnym czasie funkcjonowania musi zwyrodnieć i w końcu obumrzeć, tak obumierają zgodnie z pierwszym prawem ewolucji wszystkie najważniejsze narządy ciała co pociąga za sobą śmierć całego ustroją
Teoria genetyczna