• Trudności w nauce i brak zainteresowania nauka. Aktywny udział w procesie poznania ułatwia im zrozumienie i zapamiętanie materiału. Natomiast dla dzieci pedagogicznie zaniedbanych zainteresowaniami wypaczonymi (niezgodnymi z prawdą) lub dla dzieci nie zainteresowanych pracą szkolną praca staje się podnietą do kontynuowania działania, a więc staje się jakby zainteresowaniem.
• Znaczne różnice charakterologiczne. Nie ma możliwości tworzenia zespołów jednolitych punktu widzenia wieku.
Układ zespołu wpływa w sposób istotny na przebieg pracy i w niemałej mierze warunkuje osiąganie zamierzonych jej wyników. Proces tworzenia zespołów nie może ujść uwadze nauczyciela i nie powinien przebiegać bez jego świadomego udziału. Dąży się do tego, aby uczeń czuł się w zespole jak najlepiej. Dobór grup wymaga więc umiejętnej ingerencji nauczyciela. W zarodku należy likwidować sytuacje i układy mogące doprowadzić do terroru wobec słabszych.
Ingerencja nauczyciela w tworzeniu się grupy ma zawsze na celu założenie resocjalizacyjne, czyli zmierza przede wszystkim do realizacji celów wychowawczych.
W procesie nauczania metodą zespołową wyróżnić można następujące momenty:
* określenie zadania. Dostosowanie zadania do uczniów. Niechętnie zabierają się do pracy. Doświadczenie ze szkół normalnych jest takie, że zadania są trudne. Zadanie musi być przyjęte z gotowością i postanowieniem wykonania pracy.
* ustalenie metody pracy. Nauczyciel nie narzuca metody pracy, zmusza uczniów do samodzielnego wyboru metody.
* ustalenie źródeł informacji do opracowania zadania. Nauczyciel przygotowuje, ale dziecko musi być powiadomione wcześniej jakie materiały będą mu niezbędne.
* podział na zespoły,
* wykonanie pracy przez zespoły,
* sprawozdanie z wykonanej pracy i ocena pracy. Nie powinni podawać tylko rozwiązania i wyniku, ale także przedstawić tok i sposób realizacji zadania.
* usta lenie dalszego ciągu pracy.
2