środowisku podopiecznego
- głównym zadaniem tej koncepcji jest obudzić, uaktywnić, zmobilizować, ukierunkować system działań naprawczych
3. JAK M. RICHMOND TRAKTUJE METODĘ INDYWIDUALNEGO PTZYPADKU I CO STANOWI SEDNO DOROBKU TEORETYCZNEGO JEJ :
a) M. Richmod przedstawia zazwyczaj przypadki bardzo trudne i złożone (zaburzenia psychiczne, nędzę materialną) i pracę z tymi przypadkami przedstawia zawsze jako ofiarną, żmudną i długoterminową działalność opiekunki społecznej, która musi wykorzystać dostępne instytucje, pełniąc rolę patronki, kierownika i organizatora procesu naprawczego
b) sedno dorobku teoretycznego M. Richmond:
- jednostki ani rodziny nie można traktować wedle jakiejś reguł lim teorii - należy dokładnie przyjrzeć się jej sytuacji życiowej i zbadać wszystkie okoliczności, które stały się powodem szukania pomocy społecznej
- nie można pomagać szybko bez namysłu - należy przeprowadzić rozpoznanie warunków życiowych jednostki i jej stosunek do otoczenia
- opiekun oprócz wrodzonych zdolności powinien posiadać także wiedzę nabyta doświadczeniem i specjalizacja
4. NA CZYM POLEGA KONCEPCJA S. BOWERSA, KTÓRĄ PRZENIÓSŁ NA GRUNT POLSKI A. KAMIŃSKI:
a) S. Bowers uważa, że metoda indywidualnego przypadku jest sztuką, w której wiedza życiowa i nauka o człowieku oraz środowisku, a także umiejętności obcowania z ludźmi są użyte w celu zmobilizowania sił w jednostce i odpowiedniej pomocy w społeczeństwie dla ulepszania się wzajemnego przystosowania się jednostki i jej środowiska
b) A. Kamiński poddaje interpretacji pojęcia zawarte w powyższej definicji
- sztuka - zatem pracownik socjalny jest artystą, a jego aktywność jest wypadkową talentu i umiejętności obcowania z ludźmi oraz wiedzy i doświadczenia (przygotowania zawodowego) jego rola polega na mobilizowaniu sił jednostki czyli uaktywnieniu jej własnych możliwości w kierunku zmiany niekorzystnej sytuacji życiowej oraz mobilizowaniu odpowiedniej pomocy
5. POCEDURA POSTĘPOWANIA W PACY Z PRZYPADKIEM WG. M. RICHMOND:
a) zabranie wiedzy na temat jednostki i analiza jej sytuacji życiowej
b) praca z przypadkiem - jego społeczna diagnoza oraz prowadzenie i praca z przypadkiem (planowanie i organizowanie pomocy musi być poprzedzone wszechstronną diagnozą zjawiska), wszechstronne rozpoznanie przyczyn zjawiska
6. KTO JEST KLIENTEM PRACY SOCJALNEJ I Z KIM PRACUJE SIĘ METODĄ CASEWORK:
a) klient - różne klasy (weterani, niewykwalifikowani robotnicy, niezamężne matki), które