problemu Skuteczność perswazji zależy od szeregu czynników, rain. od postawy wobec wychowawcy, zaufania do jego kompetencji. Prawidłowe użycie perswazji wymaga stopniowego nasilania argumentów.
-Oddziaływanie przykładem osobistym - wywieranie wpływu przez dostarczanie wzorów zachowania i reagowania. Oddziaływanie to nie dokonuje się automatycznie. Należy pamiętać, że wychowanek szuka w naśladownictwie rozwiązania własnych problemów i jest skłonny korzystać z tych wzorów, do których ma zaufanie na podstawie dotychczasowych doświadczeń. Metoda ta musi być stosowana umiejętnie i ostrożnie, przy postrzeganiu szeregu podstawowych zasad. Do najważniejszych należałoby zaliczyć konieczność dostarczania dziecku wzorców zachowania przydatnych do realizacji jego motywów, a nie motywów wychowawcy.
-Wyrażanie aprobaty lub dezaprobaty - pozwala bardzo silnie oddziaływać swą osobą na wychowanka. Chodzi o okazanie uznania lub jego braku, które nie powoduje żadnych następstw. Skuteczność metody uwarunkowana jest cenieniem pozytywnych kontaktów z wychowawcą, a także formą wyrażania przez wychowawcę aprobaty lub dezaprobaty.
-Ocena szkolna - ocena często bywa zinstytucjonalizowana i formalna, pochodzi nie od nauczyciela, a jest wyrazem stanowiska szkoły. Tak stosowana, nie spełnia swych funkcji wychowawczych (jest jednokierunkowa, gdyż nie przewiduje nagród, a jedynie kary; jest mało elastyczna, gdyż znajduje zastosowanie tylko w przypadkach wykroczeń uczniów; nie daje dostatecznych szans poprawy). Ocena szkolna ze sprawowania może być stosowana w taki sposób, aby krył się za nią osobisty stosunek nauczyciela do postępowania ucznia, aby jej przedmiotem były nie tylko wykroczenia, lecz także zasługi. To dopiero gwarantuje jej wychowawczą skuteczność.
Wychowawca może wpływać na wychowanka przez decyzje i działania, które wywołują określone konsekwencje w jego życiu.
Metoda wpływu sytuacyjnego
Jej istota polega na tym, że działania wychowawcy zmieniają układ stosunków między nim a wychowankiem, ale także modyfikują jego położenie.
-Nagradzanie wychowawcze - to takie działania wychowawcy, które polegają na wywołaniu określonych pozytywnych konsekwencji w następstwie zachowań wychowanka, który dostatecznie często nagradzany nabiera poczucia integracji i bezpieczeństwa. Nagradzanie może przybierać bardzo różne formy np. oficjalne wyrażanie aprobaty lub dezaprobaty, przydzielanie funkcji lub roli, przyznanie przywilejów itp. Metoda ta powinna być stosowana wszędzie, gdzie zachodzi potrzeba skłonienia wychowanka do aktywności lub utrwalenia dyspozycji do niej. Musi przebiegać w oparciu o rozeznanie aktualnych motywacji i indywidualnych możliwości dziecka.