Edukacja przedszkolna.
Wychowanie przedszkolne (Kindergarden) jest nieobowiązkowe, trwa 3 lata i przeznaczone jest dla dzieci w wieku od 3 - 6 lat. Edukacja przedszkolna poprzedza kształcenie obowiązkowe i nie jest częścią systemu szkolnego. Większość palcówek utrzymywana jest przez Kościoły, organizacje dobroczynne i osoby prywatne, a tylko 30% podlega władzom samorządowym. W większości landów nadzór rządowy nad przedszkolami sprawują ministerstwa spraw socjalnych, jednak w niektórych landach należy on do Ministerstwa Edukacji i Kultury. Jedynie l’orklassen (klasy przeznaczone dla pięciolatków) oraz Schulkindergarden (szkolne ogródki dziecięce przeznaczone dla dzieci w wieku 6 lat, których stopień dojrzałości nie pozwala na podjęcie nauki w szkole podstawowej) są nadzorowane przez władze szkolne.
Rodzice muszą wnosić zróżnicowane opłaty za opiekę nad dzieckiem w zależności od swoich zarobków. Lokalne biuro opieki nad młodzieżą bierze na siebie ten obowiązek w wypadku rodzin o niskich dochodach. Opieka przedszkolna w przeciwieństwie do szkolnictwa podstawowego, średniego i wyższego, nie jest bezpłatna. Kindergarten są uzupełnieniem wychowania w rodzinie i wyrównują jego braki. Umożliwiają dzieciom wyrównanie opóźnień rozwojowych, stwarzając lepszą szansę rozwoju i nauki. Dzieci uczą się współżycia w grupie, przestrzegania porządku dnia, podstawowych zasad higieny, przygotowują się do nauki w szkole.
Przedszkola działają rano, rzadziej po południu, przez 5 dni w tygodniu. W grupie znajdują się dzieci w różnym wieku. W niektórych landach są organizowane tzw. Vorklassen lub Vorsclnilklassen - klasy przygotowujące pięciolatków do nauki w szkole. Nie są one obowiązkowe.
Dla dzieci w wieku szkolnym, które nie osiągnęły dojrzałości szkolnej, tworzy się placówki przygotowawcze nazywane Schulkindergarten, Vorklassen. Stymulują wszechstronny rozwój dziecka dzięki specjalnym ćwiczeniom i materiałom, nie przygotowują jednak do przedmiotów nauczanych w szkole.
Całość systemu szkolnictwa podlega nadzorowi i opiece państwa. Do kompetencji landów oprócz organizacji struktury szkół należy ustalenie treści programów i celów nauczania, a także przeprowadzanie kontroli nauczycieli i innego personelu.
Nauka w szkołach sektora publicznego jest bezpłatna. Materiały pedagogiczne są przydzielane uczniom nieodpłatnie albo wypożyczane przez szkołę. Niekiedy wyjątek stanowią te materiały, które uczeń zachowuje na stałe. Wtedy rodzice wnoszą opłaty , których wysokość zależy od ich zarobków.
2