struktury parlamentu - powrót do zasady dwuizbowości. Senat uczestniczył w realizacji funkcji ustawodawczej, a także miał udział w powoływaniu ważnych organów państwa - wyrażał zgodę na wybór Prezesa Najwyższej Izby Kontroli oraz Rzecznika praw Obywatelskich.
W systemie organów powstał nowy oigan - Zgromadzenie Narodowe, jako forma obrad połączonych izb Sejmu i Senatu, które dokonywało wyboru Prezydenta PRL i sprawowało kontrole jego funkcjonowania.
Kluczową instytucją ustroju politycznego państwa był urząd Prezydenta PRL. Art. 32 Noweli kwietniowej: „Prezydent czuwał: nad przestrzeganiem Konstytucji, stał na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa, nienaruszalności jego terytorium oraz przestrzegania międzynarodowych sojuszy politycznych i wojskowych. Prezydent PRL pełnił funkcję najwyższej reprezentacji Państwa w stosunkach wewnętrznych i międzynarodowych”. Prezydent dysponował również tradycyjnymi uprawnieniami głowy państwa o charakterze reprezentacyjnym. Posiadał ograniczone uprawnienia do powoływania rządu (desygnowanie kandydata na prezydenta), a także do jego odwołania (przedkładanie Sejmowi wniosku o odwołanie premiera i rządu).
Prezydent za swoje działania nie ponosi odpowiedzialności politycznej, a przy tym jego akty prawne wymagały teoretycznie kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów.
Nowela kwietniowa wprowadziła zespół zmian w systemie naczelnych oiganów państwa które prowadziły do zmiany podstawowej zasady ustrojowej - zasady jedności i jednolitości władzy. Wprowadzone zmiany oznaczały w rezultacie stopniowe wprowadzanie mechanizmów sprawowania władzy, właściwych dla zasady jej podziału.
Nowela kwietniowa wprowadziła gruntowną reformę ustroju sądów. Ustrój i rolę ustrojową sągów wyznaczyły nowe zasady konstytucyjne - zasad niezawisłości i nieusuwalności sędziów oraz zasada niezależności sędziów'. Została powołana Krajowa Rada Sądownictwa. Wprowadzono nowy nyb powoływania sędziów, gwarantujących także niezawisłość. Sędziów powoływał Prezydent na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.
Nowela grudniowa sprowadzała się do przebudowy podstaw ustrojowych państwa i określenia nowej treści Ustawy zasadniczej. Obejmowała ona:
1) przywrócenie zlikwidowanej w 1952r. historycznej nazwy państwa „Rzeczypospolita Polska”, a także zmianę Godła Państwa w postaci przywrócenia wizerunkowi orła tradycyjnej korony.
2) zmianę konstytucyjnego określenia suwerena, w miejsce zasady suwerenności „ludu pracującego miast i wsi” podmiotem suwerennej władzy państwowej zostaje „naród”
3) wprowadzenie nowej definicji konstytucyjnej państwa w formule państwa prawa.
4) wprowadzenie zasady pluralizmu politycznego, fundamentalnej zasady systemu politycznego i mechanizmów politycznych funkcjonowania państwa demotycznego.
5) rewizję dotychczasowego ustroju gospodarczego, kształtowanie nowych stosunków społecznych i gospodarczych na zasadzie swobody działalności gospodarczej wszystkich podmiotów oraz na zasadzie rów noupraw nienia wszystkich form własności.
W rezultacie wprowadzonych w nowelizacji zmian konstytucyjnych została wykreślona ideologiczna preambuła oraz Rozdział 2 (Ustrój społeczno-gospodarczy). Treść nowych zasad ustroju państwa została ujęta w Rozdziale 1 „Podstawy ustroju politycznego i gospodarczego".
Wprowadzała ona ustrojowe instytucje samorządu terytorialnego. Konstytucja uznała instytucję samorządu terytorialnego za podstawową formę organizacji życia publicznego w strukturach lokalnych (gminnych). W wyniku nowelizacji został wprowadzony nowy w swej treści Rozdział 6 „Samorząd terytorialny".
Reforma samorządowa określiła gminę jako podstawową jednostkę samorządu terytorialnego, powołaną do organizacji życia publicznego i zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej. Gmina uzyskała szeroki zakres kompetencji, wykonawczych w zakresie zadań własnych i zleconych przez