6849

2

3. Metodyka resocjalizacji - określa środki, jakimi można osiągać cele.

NORMA I PATOLOGIA W ZACHOWANIU LUDZI (WG. L PYTKI)

Kryteria zachowań ludzkich-

1.    Biologiczne (ekologiczne) - dążenie jednostki do zachowania gatunku, do przetrwania. Ktoś, kto zachowuje się w sposób autodestrukcyjny (samobójstwo, samookaleczanie się) - jest to zachowanie patologiczne, odbiegające od normy;

2.    Medyczno-psychiatryczne - normą jest stan doskonałego zdrowia fizycznego i psychicznego, poza tym zdrowa struktura osobowości i niezaburzone funkcje;

3.    Psychologiczne - norma są optymalne (najlepsze) sposoby redukcji napięć wewnętrznych, utrzymanie homeostazy (równowagi) psychicznej. Jest to subiektywne poczucie zadowolenia, szczęścia, przystosowania;

4.    Interakcyjne - związane z kontaktami interpersonalnymi - normą jest adekwatne reagowanie na bodźce pochodzące z otoczenia społecznego i fizycznego, umiejętność przeciwstawiania się presji niekorzystnych zjawisk, i sytuacji społecznych;

5.    Społeczne - najbardziej zbliżone do kryterium statystycznego, do tego co jest najbardziej powszechne i przeciętne. Chodzi tu o zgodność postępowania i motywacji z powszechnie akceptowanymi i obowiązującymi normami, zasadami i wzorami;

6.    Pedagogiczne - normą jest dążenie jednostki do autonomii, do samorozwoju, samowychowania (samorealizacji).

Wszystko to co jest normalne jest przystosowaniem społecznym, a wszystko to co

jest patologiczne jest niedostosowaniem społecznym.

PROJEKTOWANIE RESOCJALIZACJI

Na projektowanie resocjalizacji składają się trzy etapy takiego projektowania:

1.    Ustalanie celów wychowania resocjalizującego;

2.    Ustalanie wyjściowego stanu osobowości wychowanka (diagnoza);

3.    Ustalanie wyjściowej sytuacji wychowawczej (kontekst środowiskowy, warunki odbywania się resocjalizacji).

Ad.l. Cele - najważniejszym celem jest trwałe przekształcenie osobowości wychowanka. Odbywa się poprzez postawy i zachowania tzn. najpierw próbuję się wpłynąć na zachowanie wychowanka, później odwołuje się do postaw, które są względnie trwałe, a na końcu ingeruje się w osobowość wychowanka. Zanim przejdzie się do celów najważniejszych, należy określić cele etapowe (pośredniczące). Cele powinny być realne, możliwe do osiągnięcia. Należy budować sobie hierarchię ważności celów. Można się tu odwołać do zaspokojenia potrzeb. Najpierw należy zrealizować cele związane z zaspokojeniem potrzeb niższych, później związane z potrzebami wyższego rzędu.

Wyróżniamy: