stosunku do świadczenia głównego, lub też zastępuje to świadczenie główne.
Przykład: wskutek zwłoki dłużnika wierzyciel doznał szkody. Nadal domaga się wykonania umowy, czyli świadczenia głównego, jednocześnie też żąda naprawienia szkody.
Przykład: wskutek zwłoki dłużnika świadczenie traci dla wierzyciela na znaczeniu. Wierzyciel odstępuje od umowy (działa ex tunc) i zamiast jej wykonania domaga się naprawienia szkody; świadczenie odszkodowawcze zastępuje świadczenie wynikające z umowy
- repartycyjno-gwarancyjna:
* zawsze przed powstaniem szkody strony łączy zobowiązanie, najczęściej ubezpieczeniowe;
* świadczenie odszkodowawcze (np. zakładu ubezpieczeń) ma charakter pierwotny i główny
Gdy porównujemy deliktową i kontraktową, to zobaczymy, ze różnią się obiema cechami.
Szkoda to uszczerbek na dobrach prawnie chronionych, a przy tym, zdaniem niektórych, powstały wbrew woli poszkodowanego. Ten ostatni element pozwala w wielu sytuacjach odróżnić szkodę od nakładów. Polega wyłącznie na naruszeniu dóbr majątkowych. Ujęcie szerokie, wg którego chodzi zarówno o naruszenie dóbr majątkowych, jak i dóbr niemajątkowych. Ten drugi pogląd zdecydowanie dominuje we współczesnej literaturze i Jest podzielany przez SN. Będziemy mówić tylko o szerokim ujęciu szkody. Przy takim podejściu do zagadnienia w ramach ogólnego pojęcia szkody możemy wyróżnić dwie jej postaci: szkoda majątkowa i szkoda niemajątkowa (zwaną też krzywdą).
- Strata, zwana czasami szkodą rzeczywistą (damnum emmergens),
- utracone korzyści (lucrum cessans)
Szkodą majątkową możemy nazwać każdy uszczerbek, który daje się sensownie, choćby w przybliżeniu przeliczyć na pieniądze.