8334

każdego człowieka”.

Samobójstwo jest zakazane przez religię judaistyczną, podobnie jest    w

chrześcijaństwie. W Katechizmie Kościoła Katolickiego samobójstwo jest potępiane z trzech racji:

•    jest sprzeczne z należytą miłością siebie;

•    jest zawsze zniewaga miłości bliźniego, gdyż zrywa więzi solidarności    ze

społecznością , wobec której mamy zobowiązania;

•    jest przeciwieństwem miłości Boga żywego.

Tragiczne jest to, że każdego dnia dla ponad tysiąca ludzi samozniszczenie jest czymś znacznie więcej niż przelotnym pragnieniem, jest ostatnim zdarzeniem w ich życiu.

Według Światowej Organizacji Zdrowia, prawie pół miliona ludzi rocznie popełnia samobójstwo, a liczba ta staje się jeszcze bardziej przerażająca, gdy uświadomimy sobie, że znacznie więcej nieskutecznie próbuje odebrać sobie życie. Jako przyczyna śmierci samobójstwo zajmuje obecnie siódme miejsce w Stanach Zjednoczonych, jest zaś w pierwszej dziesiątce w uprzemysłowionych krajach świata.

Z zasady wszystkie samobójstwa w Polsce są badane oraz wyjaśniane przez policję w postępowaniu sprawdzającym nad nadzorem prokuratora. Celem tych postępowań jest ustalenie lub wykluczenie współdziałania przestępczego osób trzecich. Samobójstwa dokonane, czyli te z wynikiem śmiertelnym ,są zazwyczaj zgłaszane, natomiast liczba nieujawnionych usiłowań samobójczych jest trudna do ustalenia. W badaniach nad zjawiskiem samobójstwa stosuje się dwie metody:

-    pierwsza z nich polega na statystyczno - socjologicznej analizie zasięgu struktuiy i trendów rozwojowych oraz innych uchwytnych i istotnych cechach zjawiska, mogących się przyczynić do wyjaśnienia jego charakteru oraz społecznych uwarunkowań,

-    druga stanowi metodę ukierunkowaną na uchwycenie indywidualnych przyczyn zamachów samobójczych polegająca na badaniach osobowości niedoszłych samobójców i ustaleniu środowiskowych determinant zachowania autodestrukcyjnego. „Analizuje się przede wszystkim materiały pisane, listy pożegnalne, dzienniki, pamiętniki, przeprowadza się wywiady z rodziną samobójcy, osobami bliskimi, współpracownikami”

Analizuje się zdania poprzedzające samobójstwo, okoliczności, sposób popełnienia zamachu. W badaniach samobójstw nie zakończonych śmiercią uwaga koncentruje się na osobie dokonującej zamachu, na cechach jej osobowości. Szuka się także uwarunkowań zachowań autodestrukcyjnych w warstwie socjologicznej i medycznej. Próby samobójcze mają wymiary bardziej rozlegle. Często jest to samobójstwo symulowane, ale może też być przypadkowym niepowodzeniem poważnego zamiaru.

Stengel wyróżnił cztery stopnic zagrożenia dla życia:

1.    zachowania samobójcze bezwzględnie niebezpieczne;

2.    względnie niebezpieczne;

3.    względnie nieszkodliwe;

4.    zupełnie nieszkodliwe;

Do tego dochodzą trzy stopnie zamiarów samobójczych:

1.    zamiaiy poważne;

2.    zamiary średnio poważne;

3.    zamiaiy łagodne.

H. Wardaszko-Lyskowska wyróżnia 16 czynników wskazujących na ryzyko samobójstwa, najważniejsze to:

•    utrzymujące się pragnienie śmierci

•    obecność psychozy z silnym lękiem i omamami nakazującymi popełnić samobójstwo