9349

Etyka - filozoficzna i normatywna teoria moralnej powinności działania; przedmiotem analiz są postawy, rozumiejąc przez nie utrwalony sposób postępowania

Nie możemy mieć jednak pewności ze człowiek wyznający daną postawę, w każdej sytuacji zachowa się zgodnie z nią. Dlatego pierworzędny przedmiot materialny etyki to czyn oraz rozumny i wolny sprawca działań.

Antropologia filozoficzna - jej przedmiotem jest filozoficzny namysł nad człowiekiem; stad jakieś teorie człowieka przenikają do teorii etycznej; formalny przedmiot etyki - czyn w aspekcie dobra i zła; ma charakter normatywny, czerpie z opisów etologicznych Źródła poznania dla etyki - rozum i doświadczenie

Marcus singer - moralność pozytywna czyli zwyczajowa, osobista, odnosząca się do moralnych przekonań jednostki; moralność racjonalna poszukująca racji dla żywionych przez nas przekonań

Może się okazać, ze niektóre zwyczajowo przyjęte zachowanie nie znajdą racjonalnego uzasadnienia; sami zmieniamy nasze moralne przekonania, gdy nie znajdujemy dla nich wystarczających racji

Kotarbiński - każdy porządny człowiek doskonale radzi sobie z odróżnieniem dobra od zła, podobnie jak kolorów; nie wszystkie jednak sytuacje są proste i jednoznaczne i możemy je ocenić w tych kategoriach

Moralna powinność działania - nie każda powinność działania jest powinnością moralną (np. pociąg powinien przyjechać; lekarstwo powinno działać itd.); w każdym z tych przypadków powinność może zostać zanegowana; powinności moralnej nie można w łatwy sposób uchyłic; gdyby zależała od naszego chcenia wtedy nie byłoby sensu mówić o jakichkolwiek, niezależnych od naszej woli moralnych regułach; nie mielibyśmy wyrzutów sumienia; powinność tą odkrywamy a nie tworzymy

3.    Specyfika nauczania etyki

Odniesienie do działania nadaje jej wymiar praktyczny; nie do końca można się jej nauczyć; wydaje się nam ze wiedze taka mieliśmy od dawna, choc nie potrafiliśmy jej precyzyjnie wyrazie; z nauczonej wiedzy etycznej wcale nie wynika ze będziemy wg niej zyć

4.    Źródło moralnej powinności człowieka

Sokrates - pytanie jak żyć ? ; życie człowieka nie wyczerpuje się w biologicznej egzystencji; dodatkowo realizujemy jeszcze jakiś plan życiowy; odczytanie sensu ludzkiego życia

Przedclirzescijanska starożytność - podstawowa normą moralności jest szczescie podmiotu, czyli sprawcy konkretnego działania; skoro dla każdej ludzkiej istoty dobrem jest to, do czego w naturalny sposób zmierza, to podobnie jest w przypadku człowieka. Szczescie jest celem podstawowym; pytanie do czego się posuniemy, żeby szczescie zdobyć

Utylitaryzm XVIII/XIX - dobroć działania uzależniona jest od tego czy przynosi ono maksimum szczęścia tym, których dotyczy. Miejsce egoizmu zajmuje altruizm. Chodzi o szczescie społeczności, szczęście optymalne; powinniśmy zapomnieć o sobie i pomyśleć o szczęściu drugich