9737

internalizować normy to tyle co uznawać normy których przestrzega społeczeństwo.

Jednostka naruszająca normy działa więc wbrew oczekiwaniom społeczeństwa. Zaangażowanie. Tu zaangażowanie jest odpowiednikiem zdrowego rozsądku. Konformizm wynika z kalkulacji zysków i strat Musi się on opłacać. Groźba utraty prestiżu pozycji zawodowej ośmieszenia jest skutecznym hamulcem przed naruszeniem norm. Dotyczy to zwłaszcza ludzi którzy zainwestowali w działalność konformistyczną. W analogiczny sposób wyjaśnia autor konformizm społeczeństwa jako całości. Twierdził że społeczeństwo jest zorganizowane w taki sposób aby interesy większości ludzi były zagrożone gdyby angażowali się oni w dewiację. Wynika stąd że naruszenie norm jest szczególnie prawdopodobne u tych jednostek które mają mało od stracenia. Zaabsorbowanie^.Oznacza to zaabsorbowanie działalnością zgodną z normami. Tu przed zachowaniem dewiacyjnym chroni brak czasu lub sposobności. Jednostka jest zaabsorbowana pracą planami szkoła brak jest jej zatem czasu i ochoty na dewiacyjne zachowanie. Zdaniem autora zajęcie się czymś pożytecznym doskonale przeciwdziała zachowaniom złym. Jeśli człowiek ma rozliczna obowiązki zainteresowania którymi poświęca wiele czasu to głupie pomysły raczej nie przychodzą mu do głowy. Przekonanie. O konieczności przestrzegania norm. Im jednostka jest mniej przekonana o konieczności przestrzegania norm tym bardziej jest prawdopodobne że będzie je naruszała. Przekonanie o tym że nie należy naruszać norm słabnie wówczas gdy osłabnie jest ogólna więź jednostki ze społeczeństwem. Czynnikiem dewiacjogennym jest też słaba wiara w porządek konformistyczny (brak szacunku dla norm społecznych)