scandjvutmp11a01

244

dla lego to nazwali ich Kuframi, Arabowie i Maurowie, u których ten wyraz znaczyć ma tyle co niewierny; lecz wielu z pomiędzy nich przyjmują wiarę mahometańską, albowiem lubią dogmat o przeznaczeniu. Chociaż .mają upodobanie w tańcu i zabawach, mniej przecież zawracają sobie niemi głowy jak murzyni, którzy zapomiuają wszelkich dolegliwości gdy usłyszą dźwięk jakiego instrumentu; dla tego to poumieraliby ze zmartwienia Murzyni przywiezieni z Afryki na wyspy amerykańskie, gdyby ich nie zabawiano muzyką. Tę łatwość zapominania o swej niedoli w Murzynach uważać można dla nich za dar natury wynagradzający ich w biedzie; daje go ona wszystkim słabszym stworzeniom. Tak to przyzwyczajamy się do bićdy równie jak do roskoszy, i wszystko z czasem staje się nam obojętuem.

RASA SZÓSTA. — czarniawa.

HOTTENTOC1 I P.APUS0WIE.

Rozpoznać ją można od rasy czarnej czyli od rasy Kafrów i Murzynów (1), po gębie jeszcze mocniej przedłużonćj, po trójkątnej, kończatćj twarzy, której kąt ledwm miewa 75 stopni; dalszemi jćj cechami są czarniawo-brunatna skóra na ciele, oddalone od siebie i zawsze tylko na pół otwarte oczy, całkiem przypłaszczony, dziwnie szeroki nos, grubsze niż u Murzynów wargi, i kudłate do pilśni podobne włosy; bardzo wypukłe policzki, a czoło tak przypłaszczone, iż ledwo je znać. Przeciwnie u większej części Hottentotów, których uważaliśmy, tył głowy ostro się kończy, tak , iż czaszka mocno się ku tyłowi zwęża , zupełnie w przeciwnym kształcie jak u Europejczyka i Kałmuków. Głowy także większćj części mieszkańców środkowćj Kafreryi są bardzo małe, stożkowato zakończone; Boszy manie, według spostrzeżeń Lichtensteina, mają wierzchołek głowy przypłaszczony; to zeszczuplenie tyłu głowy powszechną

tt) Prawdziwy Morzyn ma ciarny kolor gagatn (węgla); Kafrjeat żółtawy, miedzią-ny, a jego włosy długie, wełniaste. Kaledończycy, Diemeńczycy, równie jak Papusowie są koloru sadzy i kędzierzawe mają włosy. Hottentotów kolor jest kasztanowaty, taki jak południowych Mongołów, ale włos wełniasty. Forster spostrzegł u Mallikolanów szczególniejszą budowę czaszek ; były one bardziej sciśnione niż u wszystkich innych ludów; uważał w nich kolor i rysy twarzy bardzo ostre, grube, kości policzkowe bardzo szerokie, włosy wełniaste, nos i uszy przedziurawione, ręce cienkie, a brzuch powrozem skrępowany; z całej ich fizyjonomii wygląda gruba zwierzęcosć. (Forster, Obseruations _tur 1’espece humaine, tom V. du 2 Voyage de Cook.)