100791

definicji dobra - co oznacza, że w ujęciu filozoficznym zawsze jest prawdziwa i nie zawsze odnosi się do człowieka (np. informacja genetyczna). Prawnicy podkreślają że informacja jest przenaszalna - co odróżnia ją od prywatności zaliczanej do prawną kategorii nieprzenoszalnych dóbr osobistych człowieka. Powiązanie tych ustaleń pozwala przyjąć, że informacja jest przenaszalnym dobrem zmniejszającym niepewność, które jest utrwalane na nośnikach fizycznych i może być przekazywane przy użyciu różnych sygnałów.

1.1.2.    Informatyka, określenie łączące informację i automatykę w sposób analogiczny jak we Francji i w Niemczech, stała się w Polsce zdefiniowanym terminem prawnym w 1971 roku. Obecnie określenie to jest w polskim języku prawnym bardzo rozpowszechnione, ale nie ma definicji legalnej. Za Stefanem Węgrzynem można przyjąć, że istotą informatyki jest efektywne przetwarzanie danych, oparte o algorytmy, programy i urządzenia, w których programy są realizowane.

W Polsce mamy na uczelniach wydziały informatyki, dział administraąi rządowej „informatyzacja”, plany informatyzacji państwa oraz sektorowe i ponadsektorowe projekty informatyczne jako przedmiot rozporządzeń a także ustawę o terminologii informatycznej. Zatem jest to pojęcie naukowe, termin języka prawnego i prawniczego, zakorzenione w kontynentalnej części Europy. Jednak posługiwanie się nim powoduje problemy translatorskie, bo w słownikach i tekstach angielskojęzycznych słowo informatyka (informatics) występuje rzadko. Zakres zbliżony do informatyki mają łącznie dwa używane określenia: technologie informacyjne i komunikacyjne („Information and Communication Technologies” ICT) oraz infrastruktura informacyjna (w tym „Global Information Infrastructure - Gil). Niewątpliwie zaletą terminu informatyka jest to, że jest on krótszy od zwrotu „Information and Communication Technologies & Global Information Infrastructure” i łatwiejszy do zrozumienia dla obywateli niż „ICT& Gil”.

1.1.3.    W Polsce stosowane jest też obecnie określenie technologia informacyjna (ang. IT — Information Technology) sensu largo, definiowane szeroko jako „całokształt zagadnień i działań związanych z przetwarzaniem, przechowywaniem i prezentowaniem danych w warunkach stosowania technologii komunikacyjnej, metod informatycznych i sprzętu komputerowego" (Piotr Adamczewski. Słownik informatyczny. Wyd. HELION 2005) albo „dziedzina wiedzy obejmująca informatykę, telekomunikację i inne technologie związane z informacją''.( Marek deciura, Podstawy technologii informacyjnych z przykładami.W-wa 2006). Właśnie tak pojmowane technologie informacyjne są wyodrębniane w standardach kształcenia studentów i taki też jest tytuł tego wykładu i skryptu.

1.2. Poznanie prawa drogą elektroniczną

1.2.1. Źródła prawa to akty normatywne. Akty normatywne zawierają normy generalne (a więc skierowane do bliżej nieoznaczonej liczby adresatów) i abstrakcyjne (nieprzeznaczone tylko dla jednej konkretną sytuacji), które tworzą, zmieniają lub uchylają prawa i obowiązki obywateli i osób prawnych. Wiążą one — pod warunkiem należytej, zgodnej z prawem publikacji — nieoznaczony, powszechny krąg adresatów normy.

Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są Konstytuąa, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitą Polskiej są także - na obszarze działania organów, które je ustanowiły - akty prawa miejscowego (Art. 87 Konstytuąi).

Zgodnie z art. 93 ust. 1 Konstytucji takie akty. jak zarządzenia ministrów i Prezesa RM, uchwały Rady Ministrów, a także zarządzenia Prezydenta RP, mają charakter aktów wewnętrznych i obowiązują wyłącznie jednostki im podlegle. W ten sposób w Konstytucji z 1997 roku uporządkowano kwestię dopuszczalnych sposobów ustanawiania praw i obowiązków dla osób fizycznych i prawnych będących partnerami administracji.

Członkostwo UE, na mocy Traktatu o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej (Dz.U. nr 90. poz. 864) przyniosło zmianę w ujmowaniu systemu źródeł prawa. Na porządek prawny UE składa się prawo pierwotne oraz wtórne, uzupełnione orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS). Wiąże Polskę zasada nadrzędności prawa pierwotnego UE oraz aktów wydanych na jego podstawie, które są stosowane przed prawem krajowym.

2