OKAZANIE OSÓB I RZECZY.
Okazanie jest czynnością służącą wydobyciu śladów pamięciowych. Jest to szczególna forma przesłuchania. Przedmiotem okazania może być osoba, zwłoki, rzecz. Okazania zwłok dokonuje się na sali sekcyjnej, w kostnicy. Najczęściej jednak okazywani są podejrzani, świadkowie i rzeczy. Rzeczy, tj. narzędzia przestępstwa, przedmioty pochodzące od podejrzanego, ewentualnie widziane wcześniej u niego, czy znalezione podczas przeszukania, okazuje się bezpośrednio. Okazanie powinno zostać poprzedzone odebraniem zeznań, czy wyjaśnień, oczywiście identyfikacja powinna być wolna od wszelkiego nacisku, czy pytań sugestywnych. Różne okoliczności zdarzenia mają istotny wpływ na późniejsze okazanie. Świadek mógł spostrzec tylko ubiór, czy zapamiętać głos. Kiedy ofiara przestępstwa obawia się zemsty można zastosować urządzenia telewizyjne, czy lustro fenickie. Jest to okazanie pośrednie. Ten charakter mają również okazania z fotografii, policyjnego albumu, zapisu wideo. Swoistym rodzajem okazania jest odtworzenie wizerunku osoby. Świadek, podejrzany przypomina sobie obraz określonej osoby i czynnie uczestniczy w odtworzeniu jej wygląda Może to być portret stworzony przez rysownika, za pomocą techniki fotograficznej, komputerowej. Osoba współpracująca powinna być wolna od wszelkich sugestii ekspertów tworzących portret. Okazanie może zakończyć się identyfikacją przedmiotu lub rzeczy i jest to okazanie pozytywne lub niezidentyfikowamem i jest to wtedy okazanie negatywne. Można tu jeszcze wyróżnić konfrontację, której celem jest wyjaśnienie sprzeczności występujących w treści wypowiedzi uprzednio przekazanych przez świadków, podejrzanych .Konfrontuje się dwie osoby, gdy w ich zeznaniach występują istotne sprzeczności. Przesłuchanie rozpoczyna się od osoby, która według zebranych materiałów złożyła wiarygodne zeznania, a następnie przesłuchuje się drugą osobę.