(ale wbrew tym tezom formułują koncepcję ludzkiej natury - 4 wzorce postępowania: spacerowicz, włóczęga, turysta, gracz, których wspólnym mechanizmem jest deficyt bodźców, potrzeba nowości I wrażeń; wspólna koncentracja na przyjemności)
- demaskacja względności systemów etycznych bez żadnego wzorca w zamian
- samo istnienie naturalnego, wolnego ludzkiego podmiotu jest wątpliwe
- chęć poznania prawdy na swój temat jest czymś podejrzanym, stanowi formę wyparcia się prawdy i podporządkowuje nas mechanizmom władzy
- całościowa odpowiedź na pytanie o człowieka jest groźna - ogranicza nasze myślenie, niesprawiedliwie wyklucza inne odpowiedzi, jest wyrazem dogmatyzmu, otwiera pole dla terroru, jest środkiem do wymuszania tożsamości jako metody dyscyplinowania ludzi przez grupy i instytucje
- nie ma prawdy absolutnej - prawda Jest przelotna i warunkowa, do tego niejedna (podobnie sprawiedliwość, wolność, równość, człowieczeństwo)
- nie ma uniwersalnego pojęcia człowieka obejmującego wszystkie aspekty człowieczeństwa, nie ma sensu pytać czym jest człowiek w istocie
- celem psychologii walka ze złudzeniami dotyczącymi naszego człowieczeństwa (nie ma sensu się zajmować naturą człowieka); rozwój wiedzy doprowadzi do zniknięcia/śmierci człowieka; formułowanie wniosków negatywnych -zaprzeczenie naszej jedności, autonomii, spójności i wyższości w stosunku do świata pozaludzkiego
- celem nie poszukiwanie odpowiedzi kim jesteśmy lecz tworzenie samego siebie na drodze odmawiania bycia tym kim jesteśmy i szukania nowych siebie - teoretyczna bezradność