104236

Spełnianie jesl związane z interpretacją języka (sformalizowanego), przypisania mu ścisłego znaczenia, powiązania z pewną strukturą relacyjną, po ich powiązaniu mogą być oceniane ze względu na prawdziwość i falszywość. Pojęcie spełniania może być pierwotne.

Zarzuty:

(1)    STP nie doiyka preteoretycznego sensu pojęcia prawdy. Badania Naessa wykazały jednak, że odwzorowuje ten uniwersalny, zdroworozsądkowy i potoczny sposób posługiwania się pojęciem prawdy znacznie lepiej niż teoria korespondencyjna.

(2)    STP rozwarstwia predykat jest prawdą'. Według T arskiego, prawdziwość w języku J jest definiowana w MJ etc. Stąd nieskończony ciąg predykatów; prawdziwości. Tymczasem według krytyków, predykat jest prawdą" jest używany jednolicie. Można na to odpowiedzieć, że, po pierwsze, niższe predykaty prawdziwości są odtwarzane w językach wyższych stopni, i po drugie, że z tego, iż zbiory VER(J1), VER(J2), VER(J3) etc. nie są równe, nie wynika, że znaczenia przymiotnika .prawdziwy" w predykatach poszczególnych stopni są różne. Po trzecie, praktyczna uciążliwość wielości predykatów jest niewielka, ponieważ zawsze mamy do czynienia z jakimś językiem przedmiotowym i z jakimś metajęzykiem. Po czwarte, hierarchia języków jest podobna do kumulatywnej teorii zbiorów - jak nie ma zbioru wszystkich zbiorów, tak nie ma zbioru wszystkich prawd we wszyslkich językach, ponieważ nie da się go niesprzecznie zdefiniować.

(3)    STP jest kolista. Zarzut ten dotyczy konwencji (T), czyli testu materialnej adekwatności semantycznej definicji prawdy. (Woleński, XII, 7C)

(4)    Warunek adekwatności Tarskiego z konwencji (T) daje się uzgodnić z nieklasycznymi teoriami prawdy. Ten zarzut można uchylić, podkreślając, że (T) toleruje tylko konteksty ekstensjonalne.

(5)    ST P jest asemantyczna, gdyż nie odwołuje się do użycia wyrażeń czy znaczenia. Należy jednak zauważyć, że definicja prawdy dotyczy tylko języków zinterpretowanych.

(6)    STP nie stosuje się do nauk empirycznych, nie odróżniając prawdy logicznej od prawdy empirycznej. Jest to nieporozumienie - wystarczy powiedzieć, że zdanie A jest logicznie prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy jest prawdziwe we wszyslkich interpretacjach.