Sensowne z punktu widzenia założeń egzystencjalizmu reagowanie na sytuację graniczną polega na takim odniesieniu się do niej, które Jaspers metaforycznie nazwał „wkroczeniem w nią z otwartymi oczami”. Jest to równoznaczne z w pełni świadomym przeżywaniem sytuacji granicznej, z poszukiwaniem własnego jej rozwiązania i przyjęciem odpowiedzialności oraz konsekwencji, które z niej wynikają. Postępując w ten sposób, jednostka opowiada się za gotowością akceptacji egzystencji takiej, jaką ona jest. To bycie sobą w sytuacjach granicznych nie jest dla nikogo łatwe; Jaspers uważał, że przychodzi ono do człowieka jak cud i jest równoznaczne z darem, którego doznajemy od transcendencji, czyli od Boga.
2