104284

to samo odniesienie, i że termin jednostkowy nie zmienia sw-ojego odniesienia, gdy jakiś jego termin składowy zostanie zastąpiony innym, o tym samym odniesieniu. Z tego wynika, że dwa zdania o tej samej wartości logicznej mają to samo odniesienie, jeśli jednak znaczenie zdania jest jego odniesieniem, to wszystkie zdania o tej samej wartości logicznej są synonimiczne - co jednak trudno zaakceptować.

Wg holistycznej wizji znaczenia, znaczenie zdania zależy od struktury tego ostatniego, i jeśli rozumiemy znaczenie każdego członu stmkmry tylko przez abstrakcję z oółu zdań w których on wystęuje, to możemy podać znaczenie dowolnego zdania (czy słowa) tylko, gdy podajemy znaczenie każdego zdania (czy słowa) w tym języku. Frege twierdził, że tylko w kontekście zdania słowo ma znaczenie. Można by zatem dodać, że tylko w kontekście języka zdanie (a zatem i słowo) ma znaczenie.

(T) s jest T wtw., gdy p (konwencja TTarskiego)

Teoria znaczenia dla języka L pokazuje, w jaki sposób znaczenia zdań zależą od znaczenia słów. jeśli zawiera (rekursywną) definicję prawdy w L.

Związek między definicją prawdy Tarskiego a pojęciem znaczenia jest następujący: definicja działa poptzez podanie koniecznych i wystarczających warunków prawdziwości każdego zdania.a to oznacza podanie w pewiens posób znaczenia tego zdania; jeśli się zna schematyczne pojęcie prawdy dla danego jeżyka, to wie się, co znaczy -dla dowolnego zdania - być prawdziwym, a to z kolei jest (w pewnym sensie) równoważne z rozumieniem tego jeżyka.

Zgodność z faktami.

Zdanie prawdziwe to zdanie zgodne z faktami. Cecha bycia prawdą ma być objaśniona przez wskazanie na relację między zdaniem, a czymś innym. Jest to korespondencyjna teoria prawdy. Główną trudność w tym przypadku stanowi znalezienie pojęcia faktu.

Wg Davidsona prawdę można wyjaśnić poprzez odwołanie się do relacji między językiem a światem. W jego obronie korespondencyjnej teorii prawdy kluczową rolę pełni semantyczna teoria prawdy Tarskeigo. Davidson podejmuje próbę eleminacji zwrotów takich jak: "prawdą jest, że...", "jest prawdziwe...".

Zdanie: (1) "Stwierdzenie, że językiem oficjalnym wyspy M jest francuski, jest prawdziwe." jest równoważne zdaniu: "Językiem oficjalnym wyspy M jest francuski."

Słowa otaczające zdanie podrzędne reprezentują identycznośćiową funkcję prawdziwościową o tym samym znaczeniu, co podwójna negacaj. Nie jest tak jednak w przypadku zdania "twierdzenie Pitagorasa jest prawdziwe", chociaż można przełożyć je na zdania w rodzaju zdania (1).

(p)(stwierdzenie, że p = twierdzenie Pitagorasa p)

Można również traktować zwrot "jest prawdziwe" jako właściwy predykat.

Davidsonowi nie udało się znaleźć zadowalającej teorii na poparcietezy o redundacncji orzekania prawdziwości o zdaniach.

Twierdzi się, że zgodność z faktami czyni zdania prawdziwymi. Jednakże, jeśli jakieś stwierdzenie zgodne jest z faktem opisanym przez wyrażenie o kształcie "fakt, że p". to jest ono zgodne z faktem opisywanym przez wyrażenie "fakt. że q", o ile albo 1) zdania, które zastępują "p" i "q" sa logicznie równoważne, albo 2) "p" różni się od "q" tym tylko, że pewien termin indywiduowy został zastąpiony przez termin koekstensywny.

Stwierdzając, że s zgodne jest z faktem, że t, gdzie "s" i T sa dowolnymi zdaniami prawdziwymi, okazuje się w ten sposób, że ismieje dokłądnie jeden fakt - Wielki Fakt

Mówię ni eo faktach redukuje się do orzekania prawdziwości w kontekstach - to redundancyjna teoria faktów. Zdaniem Davidsona musimy zrezygnować z mówienia o zdaniach i prawdziwości, a aza to musimy powiedizeć o czasie wypowiadania zdania i i osobie wypowiadającego. Prawdziwość w danym języku naturalnym nie jest cechą zdań. Jest relacją między zdaniami, mówiącymi i momentem czasu. Teorie prawdy muszą zatem definiować trójargumentowy predykat "T(s,u,t)".

Każda konkretyzacja schematu będzie prawdą o prawdzie, gdy "s" zastąpi się opisem zdania w języku naturalnym, a "p" zdaniem podającym warunki, pod którymi opisane zdanie jest prawdziewe:

(7) Zdanie s jest prawdziwe dla mówiącego w chwili t wtw., gdy p

2