bądź dadzą się wyjaśnić językiem tak zdefiniowanych nauk szczegółowych. Wszystkie inne problemy są nierozstrzygalne lub całkowicie nonsensowne i wynikają z niejasności językowych.
Scjentystyczna motywacja indyferentyzmu: tłumaczenie swojej obojętności światopoglądowej względami naukowymi.
Augustę Comte(urodzony 17 luteao 1798 w Montpellier - zmarł 5 września 1857 w Paryżu) - francuski filozof i pozytywista, twórca socjologii.
Comte nakreślił podstawy filozofii pozytywistycznej (był twórcą pojęcia pozytywizm). Filozofia jego jest pozytywna gdyż:
• zajmuje się ona wyłącznie przedmiotami rzeczywistymi - bada rzeczy dostępne umysłowi;
• rozważa tylko tematy pożyteczne * gdyż chce służyć polepszeniu życia;
• zajmuje się kwestiami ścisłymi;
• pracuje pozytywnie, nie ogranicza się do krytyki.
W ujęciu Comte'a filozofem pozytywnym jest ten, kto zrozumiał, że nauki przyrodnicze stworzyły doskonały wzór dochodzenia naukowego, posługuje się tylko badaniami czysto faktycznymi. Filozof pozytywny unika tworów abstrakcyjnych i zastępuje je przez względne
John Stuart Mili (ur. 20 maia 1806. zm. 8 maia 1873) angielski filozof, poliioloa i ekonomista.
Poglądy filozoficzne Johna Milla dzielą się na dwa okresy. We wczesnym okresie był on zdecydowanym zwolennikiem utvlitarvzmu i kontynuatorem brytyjskiego empiryzmu. Jego najważniejsze dzieło tego okresu to “System of Logic, Ratiocinative and Inductive". w którym sprecyzował i przystosował koncepcję empirycznej teorii poznania do zastosowania w ramach utylitaryzmu. Kilka myśli zawartych w tym dziele stało się podstawą współczesnej logiki mąt.ęmątyęzaęj Były to:
• pierwsza próba uściślenia pojęć tradycyjnej logiki Arystotelesa, w formie diagramów, schematów i oznaczeń symbolicznych,
• koncepcja odejścia od "magicznego" traktowania logiki i matematyki na rzecz poglądu, że są to swoiste "metajęzyki", które można w dowolny, ale nie sprzeczny sposób przystosowywać do potrzeb użytkownika,
• próba uporządkowania zasad rozumowania indukcyjnego w postaci tzw. kanonów Milla.
W drugim okresie poglądy Johna Milla przeszły (w dużym stopniu na skutek kontaknt z dziełami Comtc’a) w teorii poznania bardziej na pozycje naniralistyczne. a w etyce zbliżył się do pozycji neokantowskich
Główny przedstawiciel kierunku - Karl Pearson (1857-1936), profesor Uniwersytetu Londyńskiego. Najbardziej znaną, klasyczną i wpływową jego pracąbyła Gramatyka nauki (1892). Synteza Pearsona była późna, ale za to kompletniejsza od innych, uwzględniała teorie nie tylko Comte'a i Milla, nie tylko ewohicjonizm, ale także teorię poznania Macha.
Poglądy scjentystów:
Czy mamy wiedzę pewną? Mamy. W nauce i tylko w niej.
W jakiej nauce? W przyrodniczej. Matematyka ma tylko wartość pomocniczą, a humanistyka tylko wtedy, gdy się do przyrodoznawstwa upodabnia.
Na czym polega funkcja nauki? Na stwierdzaniu faktów. Tylko na ich opisie, nie na wyjaśnianiu. Pyta tylko o „jak?’, nie o „dlaczego?’.
Jaki jest jej zakres? Wszystko co istnieje należy do jej zakresu. Nie ma dziedziny, która nie byłaby uprawnianym tematem badań naukowych.