104884

Państwo a naród naród - wspólnota ludzi tworząca się w długich procesach dziejowych, wyznaczają ja członkowie mający poczucie (świadomość) wspólnego pochodzenia, dobra, losów historycznych, specyficznych postaw, zachowań, znaków obyczajowości. Zwykle wspólnotę tę postrzega się w wymiarach etnicznym i politycznym.

czynniki narodowotwórcze:

-    wspólne terytorium (więź emocjonalna z krajem)

-    wspólne pochodzenie etniczne (wspólny język, zwyczaje, obyczaje)

-    wspólna organizacja polityczna (jednolite zasady współżycia i cele)

-    wspólna kultura (literatura, muzyka, malarstwo)

-    integracja gospodarcza (wspólnota interesów)

-    integracja społeczna (stosunki i zależności społeczne)

■    Najpierw powstały organizacje państwowe a dopiero później narody.

■    Państwo odegrało największą rolę w kształtowaniu się narodu. Oddziaływało na procesy przemian i wykształcenie się właściwych dla narodu cech.

Cechy wspólnoty narodowej:

-    język terytorium

-    wspólnota pochodzenia religia

-    wspólny sposób życia tradycja

-    obyczaje

wspólnota losów historycznych i politycznych

-    emblematy i symbole

świadomość odrębności etnicznej wspólnoty identyfikacja z daną wspólnotą

Rola państwa:

tworzyło ramy zewnętrzne (terytorialne), w obrębie, których dokonywały się procesy integracji kulturalnej, językowej, ekonomicznej itp.

tworzyło ogólną ideologię państwową, która odwoływała się do treści narodowych powodowało powstanie wspólnoty losów historycznych, w szczególności w stosunkach z obcymi

popierało działalność kulturalną, funkcjonalną wobec procesu tworzenia się narodu mogło być promotorem powstania religii narodowej (np. kościół anglikański)