Stałe przedstawicielstwa dyplomatyczne - przypada im szczególna rola wśród organów zewnętrznych reprezentujących i ochraniających interesy państwa. Liczba stałych przedstawicielstw jest różna i zależy od roli, pozycji i znaczenia danego kraju. Są to urzędy jednoosobowe akredytowane przy głowie państwa pobytu, mają charakter przedstawicielski, korzystają z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, stale przebywają w państwie pobytu.
Misje specjalne - najstarsza forma dyplomacji, zwiększający się obrót międzynarodowy oraz tendencja do bezpośredniej realizacji polityki to przyczyny częstego korzystania z misji specjalnych. Na czele misji może stać głowa państwa, szef rządu, minister spraw zagranicznych, ambasador oraz poseł. Cele misji mogą być: polityczne, ceremonialne, techniczne, specjalne. Wysyłanie misji dyplomatycznych jest często jedyną formą bezpośrednich kontaktów między państwami nie mającymi stałych stosunków dyplomatycznych.
Przedstawicielstwa handlowe - instytucja ta została wprowadzona do praktyki międzynarodowej w wyniku ustanowienia monopolu handlu zagranicznego. Funkcje to reprezentowanie interesów państwa w handlu zagranicznym, działanie na rzecz rozwijania stosunków gospodarczych, odnotowywanie ruchu cen i zmiany kursów, badanie sytuacji ekonomicznej kraju pobytu.
Przedstawicielstwa przy organizacjach międzynarodowych - zwiększająca się rola organizacji międzynarodowych sprawiła że pojawiły się przy nich stałe przedstawicielstwa państw członkowskich
Pozwala to na utrzymywanie stałego kontaktu z sekretarzem organizacji, zapewnia szybkie otrzymywanie dokumentacji i informacji, pozwala na prezentację własnego stanowiska i na ochronę interesów państwa.
Urzędy konsularne - reprezentują państwo w stosunkach zewnętrznych ale w węższym stopniu niż przedstawicielstwa dyplomatyczne.
Misje wojskowe - jest to pojęcie używane dla określenia szeregu różniących się między sobą przypadków działania jednostek wojskowych, żołnierzy i oficerów w charakterze organów zewnętrznych państwa. W szerszym znaczeniu wszelkimi organami zewnętrznymi są wszystkie zorganizowane siły zbrojne, jednostki powietrzne, lądowe i morskie przebywające poza granicami kraju. Obok misji wojskowych doraźnych wysyłanych w celu załatwienia określonej sprawy po II wojnie światowej upowszechniły się stałe misje wojskowe które w wyniku umów międzynarodowych stale przebywają poza terenem państwa.
Okręty wojenne - poza swymi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym korzystają z pełnego immunitetu i są wyłączone spod jurysdykcji miejscowej. W zwalczaniu piractwa i niewolnictwa działają także jako organy społeczności międzynarodowej.
29. Ustanowienie stosunków dyplomatycznych.
Nawiązanie i utrzymywanie stosunków zależy od zgody zainteresowanych państw. Uznanie państwa nie pociąga za sobą automatyczne nawiązanie z nim stosunków dyplomatycznych, jak i nieuznawanie państwa nie oznacza nieutrzymywania stosunków dyplomatycznych. Zerwanie stosunków dyplomatycznych może być reakcją na postępowanie oceniane jako poważne naruszenie praw interesów i godności państwa i może wyniknąć w formie aktu jednostronnego.