26.Qiliiowledzlalność dyscyplinarna pracownika
Odpowiedzialność dyscyplinarna pracownika jest to szczególna odpowiedzialność przewidziana w pragmatykach pracowniczych i służbowych, które ponoszą osoby zatrudnione na określonych stanowiskach lub wykonujące specyficzne funkcje publiczne, z reguły zatrudnione na podstawie mianowania. Cechą tej odpowiedzialności jest możliwość karania za naruszenie jakiegokolwiek obowiązku zawodowego (nie tylko natury porządkowo-organizacyjnej). Tym rodzajem odpowiedzialności są objęci m in. sędziowie (przykładowo za uchybienie godności urzędu sędziowskiego), prokuratorzy, radcowie prawni i aplikanci radcowscy, nauczyciele akademiccy, pracownicy samorządowi i wszyscy członkowie korpusu służby cywilnej za naruszenie obowiązków zawodowych,.
Osoba winna naruszenia obowiązków zawodowych może być pociągnięta do odpowiedzialności jeżeli nie nastąpiło przedawnienie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Warto dodać, że z reguły przepisy pragmatyk są tu mniej korzystne niż w przypadku odpowiedzialności porządkowej. Dla przykładu ustawa o pracownikach państwowych stanowi, że postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie miesiąca od powzięcia wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną ani po upływie roku od jego popełnienia.
Katalog kar jest bardzo zróżnicowany; najczęściej występują następujące:
Upomnienie, nagana (niekiedy z ostrzeżeniem), przeniesienie na inne stanowisko, zawieszenie w czyimościach zawodowych, degradacja, czasowe pozbawienie możliwości awansowania, zwolnienie z pracy, wydalenie ze służby czy pozbawienie możliwości wykonywania zawodowego.
Organami orzekającymi w pierwszej instancji są komisje dyscyplinarne (niekiedy sądy dyscyplinarne), zaś w drugiej instancji odwoławcze komisje dyscyplinarne. Członkowie komisji są niezawiśli i nie związani rozstrzygnięciami iimych organów z wyjątkiem prawomocnego orzeczenia sądu.
Czasami można odstąpić od odpowiedzialności dyscyplinarnej w przypadku przewinień mniejszej wagi, za które pracownik może być ukarany jedynie upomnieniem na piśmie (członek korpusu służby cywilnej) lub lip. ostrzeżeniem (radca prawny)