Z punktu widzenia stopnia intensywności dystrybucji towarów można ogólnie wyróżnić:
1) dystrybucję intensywna
2) dystrybucję selektywna
3) dystrybucję wyłączną
4) dystrybucję ekskluzywna
Dystrybucja intensywna dotyczy całego rynku, na którym przedsiębiorstwo zamierza sprzedawać towary ze wszystkich sklepów , w których konsumenci są skłoni je nabywać Odnosi się ona do dużej liczby sklepów bez względu na ich typ
Zadaniem dystrybucji intensywnej jest stworzenie maksymalnych możliwości zwiększenia sprzedaży. Dystrybucję intensywną stosuje się zazwyczaj przy sprzedaży produktów zaliczonych do grupy I i II, przy których nabywaniu nie zmienia się istotnie sposób postępow'ania konsumentów oraz dla których istnieją artykuły substytucyjne.
W dystrybucji intensywnej można wykorzystać różne kanały dystrybucji doprowadzające produkty do konsumenta. Zrozumiale jest, że w przypadku produktów nabywanych pod wpływem impulsu producent nie jest w stanie wykonać wszystkich czynności związanych z procesami sprzedaży wytwarzanych przez siebie produktów. To powoduje konieczność wykorzystania pośrednictwa handlowego. Dotyczy to także innych rodzajów produktów zaliczonych do dwóch pierwszych grup. Intensywna dystrybucja wymaga dużej liczby punków sprzedaży detalicznej, co w konsekwencji prowadzi do konieczności wykorzystania znacznej liczby podmiotów wykonujących funkcje hurtowników i obsługujących te punkty.
Dystrybucja intensywna jest szeroko stosowana na rynku powszechnie i często nabywanych pr oduktów konsumpcyjnych (czasopisma, podstawowe artykuły spożywcze). Ich nabywcy wymagają łatwej dostępności do rutynowo kupowanych produktów oraz maksymalnego skrócenia czasu i zmniejszenia wysiłku potrzebnego do ich zakupu.
Prowadzenie dystrybucji intensywnej ma wiele zalet, zwłaszcza jeśli chodzi o możliwość zwiększenia wielkości sprzedaży, łatwiejsze poznanie potrzeb konsumentów' itd. Jednakże tego typu dystrybucja wywołuje wiele trudności przy racjonalnym gospodarowaniu zapasami i kontrolowaniu kanałów dystry bucji.