101623

. Zasady procesu karnego w II RP. Śledztwo i dochodzenie.

-    procedurę normował Kodeks postępowajiia karnego z 1928, wprowazdajac formę procesu mieszanego (inkwizycyjno - skargowego), przestępstwa były ścigane w większości z urzędu lub z oskarżenia prywatnego.

Zasady: kontradyktoryjność, skargowość, trójpodmiotowość (oskarżyciel, oskarżony, śedzia), równouprawnienie stron procesowych, swobodna ocena dowodów, domniemanie niewinności, osiągnięcie prawdy materialnej, koncentracja procesowa, ustność, jawność (z wyjątkami) oraz instancyjność

-    proces dzielił się na dwa stadia : postępowanie przygotowawcze i rozprawę główną.

-    śledztwo i dochodzeme składały się na postępowanie przygotowawcze

-    dochodzenie miało na celu uzyskanie informacji o przestępstwie, wszczyczane na żądanie prokuratora, prowadziła je najczęściej policja, rzadziej sam prokiuator

-    śledztwo - prowadził sędzia śledczy, pod nadzorem prokuratora, zadaniem ustalenie sprawcy i uzyskanie dowodów. Na podstawie wyników śledztwa prokiuator sporządzał akt oskar żenia i wnosił go do sądu. W trakcie postępowania przygotowawczego można było wobec podejrzanego zastosować środki zapobiegawcze