tych zmian wprowadzonych przez U PN.
Postępowanie o rozpoznaniu sprawy w trybie poprawczym zastępuje akt oskarżenia (wyjątek od zasady skargowości)
Wyłączenia przewidziane w U PN:
• ratio legis prepisu art. 48 upn - wyeliminowanie z postępowania poprawczego tych przepisów kpk, które utrudniają lub uniemożliwiają realizację zasadniczych celów ustawy, w szczególności:
usunięcie z postępowania wątków ubocznych:
■ przepisy o powódtwie cywilnym
■ przepisy o oskarżycielu posiłkowym
wykluczenie przepisów kpk dotyczących uproszczenia lub przyspieszenia postępowania:
■ o postępowaniu uproszczonym
• o warunkowym umorzeniu postępowania
■ art. 335 kpk (skazanie oskarżonego bez rozprawy)
• art. 387 kpk (rozpoznanie sprawy bez przeprowadzenia postępowania dowodowego)
usunięcie przepisów kpk ograniczających prawo do obrony Przebieg postępowania:
• stronami postępowania są: nieletni, rodzice i opiekunowie, prokurator.
Pokrzywdzony nie jest stroną postępowania
• w toku postępowania poprawczego obrona jest obligatoryjna - w przypadku braku obrońcy, prezes sądy wyznacza obrońcę z urzędu
• sprawa nieletniego rozpatrywana jest na rozprawie
• sąd orzeka w składzie jednego sędziego i dwóch ławników
• nieletni i jego obrońca mają obowiązek uczestniczenia w rozprawie (obecność rodziców lub opiekuna nie jest obligatoryjna)
• udział prokuratora jest obowiązkowy w sprawach o wskazane w ustawie czyny karalne
Struktura rozprawy
Wyróżnia się cztery etapy procesowe:
• rozpoczęcie
• przewód sądowy
• głosy stron
• wyrokowanie
Ustawodawca w toku prowadzonej rozprawy na podstawie UPN odstępuje od kilku zasad procesowych:
• nie występuje oskarżyciel (jak w kpk)
• nie ma aktu oskarżenia (postanowienie o rozpoznaniu sprawy)
• regułą jest prowadzenie rozprawy z wyłączeniem jawności
• ograniczenie nieleteniego na rozprawie ograniczone jest do wysłuchania
nieletniego przed sądem (ograniczenie zasady kontradyktaryjności procesu)
Zakończenie postępowania:
w drodze wydania postanowienia lub w drodze wydania wyroku 1. wydanie postanowienia
1. o zastosowaniu środków wychowawczych, jeżeli sad stwierdzi, że wystarczające jest zastosowanie tych środków
2. o umieszczeniu nieletniego w załadzie pomocy społecznej lub szpitalu psychiatrycznym