109374

wodą dest. do 1000 ml dodając stabilizator. Wymieszać, postawić na stole i włączyć stoper. Pomiary po 30 s, 1, 2, 5, 15, 30 m, 1, 2, 4, 24 h. Uwzględnić poprawki: na menisk i na temperaturę. Średnice zastępcze dT na poziomie HR oblicza się ze wzoru: dT = k*dwzm dwz średnica wzorcowa, k = 0,25 sqrt(HR).

Jeśli ps < 2,65 lub > 2,80 g/cm³, to dT = sqrt(18 / (ps - pw) * n /g *HR / T),

Zawartość cząstek ZT o średnicach mniejszych niż dT wyznacza się ze wzoru:

ZT = [100 * ps / ms(ps - pw)] * (RT + c +AR + a)

Trójkąt Fereta -> równoboczny, każdy bok podzielony na 100 równych części, do każdego przydzilona jest jedna frakcja: piaskowa, pyłowa lub iłowa. Z punktów podziału boków są poprowadzone linie || do pozostałych dwóch boków. Utworzonym w ten sposób polom przypisane są nazwy gruntów. W każdym punkcie suma frakcji wynosi 100%.

Analiza makroskopowa -> wyniki przybliżone. Wzrok, dotyk i doświadczenie.

Cel: określenie nazwy gruntu, stanu, barwy, wilgotności, zawartości węglanu wapnia.

Grunty spoiste - po wyschnięciu utrzymują się w grudkach, tworzą bryłki, które przy podnoszeniu nie rozsypują się. Wilgotne dają się wałeczkować.

Nazwa: piasek gruby z 3 m, średni zim, drobny z 30 cm

Grunty sypkie - w stanie suchym rozsypują się pod własnym ciężarem i nie tworzą grudek, lub tak słabe, że nie dają się podnieść. W stanie wilgotnym utrzymują się w grudkach, ale nie dają się wałeczkować.

NflZwą;

w ałeczkow a nie: kulkę o d = 6-^7 mm rozwałkować do 3 mm. Powtarzać, aż popęka. Jeżeli nie daje się wałeczkować lub pęka podłużnie, to mało spoisty (piasek gliniasty, pył piaszczysty, pył). Jeżeli pęka poprzecznie i brak połysku od początku do końca, to średnio spoisty (glina piaszczysta, glina i glina pylasta). Jeżeli najpierw brak połysku, a potem się pojawia i pęka poprzecznie, to spoisty zwięzły (glina piaszczysta zwięzła, glina zwięzła, glina pylasta zwięzła). Jeśli połysk jest zawsze i pękanie poprzeczne, to bardzo spoisty (ił piaszczysty, ił, ił pylasty). Dwie kulki; rozbieżności, to jeszcze trzecia, rozmakanie: wysuszyć grunt do stałej masy, pobrać grudkę o d = KH15 mm i umieścić na siatce o boku oczka 5 mm w wodzie. Mało spoiste - do 5 min., spoiste - 5 min do kilku dni. rozcieranie w wodzie: gdy wyczuwa się dużo ziaren piasku, to grupa I, mało, to gnipa II, piasek niewyczuwalny, to grupa III. Próbka gruntu piaszczystego i pylastego szybko zmniejsza objętość. Grunty ilaste zachowują się jak mydło.

Stan gruntu: z wałeczkowania. Zwarty: zbyt suchy i twardy. Półzwarty: daje się z niego utworzyć kulka, ale wałeczek pęka za pierwszym razem. Płynny: rozmazuje się w dłoni. Barwa: barwę podstawową umieszcza się na końcu opisu

Wilgotność: (NW) suchy: grudka zgniatana w palcach nie odkształca się i nie pęka lub gdy pęknie, zostawia suchy proszek (piaski: ziarna oddzielają się od siebie). Mało wilgotny: odkształca się plastycznie, ale nie zostawia śladu wilgoci na ręce. Wilgotny: ręka lub papier pozostają wilgotne. Mokry: ściskany w ręce odsącza wodę. Nawodniony: odsącza wodę grawitacyjnie.

Zawartość węglanu wapnia: 1-2 krople 20 % HC1 (NW i NNS). Ślady lub brak reakcji: <1%. 1-3: burzy słabo i krótko. 3-5: intensywnie, lecz krótko. >5: intensywnie i długo.

Podstawowe własności fizyczne gruntów:

Wilgotność naturalna: wn = mw / ms * 100%.

(NNS lub NW) 2 próbki o masach co najmniej: 500 g gruntów gruboziarnistych po oddzieleniu ziarn > 25 mm; 50 g piasków i pyłów; 30 g pozostałych gruntów drobnoziarnistych. Włożyć do zważonych tygli, zważyć, włożyć do suszarki (105-110°C) do