Epoka rozbiorów
Z punktu widzenia historii bankowości, epoka rozbiorów rozpada się na dwa okresy. Ich cezurę jest powstanie pierwszych banków akcyjnych na przełomie lat 60 i 70 XIX wieku. Na pierwszy okres przypada działalność dwóch kolejnych instytucji emisyjnych: Głównej Kasy Wymiany Księstwa Warszawskiego i Banku Polskiego. O ile pierwsza z tych instytucji koncentrowała się wyłącznie na emisji pieniądza papierowego i nie stanowiła specjalnego postępu w stosunku do Dyrekcji Biletów Skarbowych z 1794 roku, o tyle Bank Polski był już prawdziwym bankiem publicznym, kredytującym rozwój gospodarczy kraju. Podstawową formą bankowości komercyjnej były w tym czasie domy bankowe, przeżywające swój złoty wiek. Uruchomiono również wówczas instytucje kredytu hipotecznego w postaci Towarzystw Kredytowych Ziemskich.