Prawo wizyty i rewizji w międzynarodowym prawie morza
Prawo wizyty i rewizji - prawo przyznane na mocy Konwencji genewskiej z 1958 r, okrętom wojennym na morzu otwartym wobec statków innych państw w trzech ściśle określonych przypadkach. Zalicza się do nich podejrzenia, że:
• obcy statek trudni się piractwem,
• obcy statek uprawia handel niewolnikami,
• posiada tę samą przynależność państwową co okręt wojenny, lecz pływa pod obcą banderą. W powyższych przypadkach okręt może wysłać łódź pod dowództwem oficera, który dokonuje sprawdzenia dokumentów uprawniających do podnoszenia bandery, a w razie konieczności przeprowadza kontrolę statku. Nieuzasadniona kontrola wobec zatrzymanego statku zobowiązuje do wynagrodzenia strat i szkód, które mógł odnieść. Statek, który ma być zwizytowany może również wysłać łódź pod dowództwem kapitana, który przedstawi oficerowi dokumenty pokładowe. Konwencja jamajska z 1982 r. rozszerzyła powyższy katalog o dwa przypadki:
• podejrzenie braku przynależności państwowej statku,
• podejrzenie nadawania nielegalnych audycji - w tym przypadku okręt ma również prawo wykonywania jurysdykcji karnej.
Z mocy Konwencji z 1982 pełnym immunitetem jurysdykcyjnym wobec innych państw objęte są okręty wojenne i rządowe floty statki niehandlowe.
Prawo przyznane okrętom wojennym na morzu otwartym wobec statków innych państw w 5 ściśle określonych przypadkach.
1. Podejrzenie o piractwo;
2. Podejrzenie o handel ludźmi, niewolnikami;
3. Posiada tę samą przynależność, co okręt wojenny, ale pływa pod inną banderą;
4. Brak przynależności państwowej statku - brak bandery;
5. Podejrzenie nadawania nielegalnych audycji.
W tych przypadkach okręt może wysłać łódź pod dowództwem oficera, który dokonuje sprawdzenia dokumentów uprawniających do podnoszenia bandery, a w razie konieczności przeprowadza kontrolę statku.
Nieuzasadniona kontrola wobec statku zatrzymanego zobowiązuje do wynagrodzenia strat i szkód, które mógł ponieść.