113852

MOP- historia i zadania

Międzynarodowa Organizacja Pracy została powołana do życia w 1919 r. w traktacie wersalskim. Częścią XIII traktatu jest statut tej organizacji, nazywany Konstytucją MOP. MOP stanowiła autonomiczną część Ligi Narodów. Od 1945 r. posiada status wyspecjalizowanej organizacji ONZ. Jej celem (zadaniami) jest podejmowanie różnego typu przedsięwzięć zmierzających do poprawy warunków pracy i bytu pracowników w skali międzynarodowej, w szczególności poprzez stymulowanie postępowego rozwoju ustawodawstwa pracy w poszczególnych państwach członkowskich. MOP realizuje te zadania przy bezpośrednim udziale zainteresowanych - w pracach MOP uczestniczą oficjalne przedstawicielstwa pracowników, związków zawodowych i pracodawców państw członkowskich.

Organami Międzynarodowej Organizacji Pracy są:

1)    Międzynarodowa Konferencja Pracy (zwana Konferencją Ogólną lub Konferencją Generalną Przedstawicieli Członków), w której uczestniczą delegacje wszystkich państw członkowskich. Ten najwyższy organ MOP, uchwalający m.in. konwencje i zalecenia, zbiera się co najmniej raz w roku w Genewie,

2)    Rada Administracyjna, stanowiąca organ wykonawczy,

3)    Międzynarodowe Biuro Pracy (BIT), stanowiące stały sekretariat MOP i prowadzące działalność wydawniczą.

Skład najważniejszych organów MOP opiera się na zasadzie trójstronności, tzn. potrójnego przedstawicielstwa. Delegacje każdego państwa członkowskiego na Konferencję Ogólną składają się z 4 osób - 2 przedstawicieli rządu, 1 przedstawiciela pracowników oraz 1 przedstawiciela pracodawców. Zasada trójstronności zachowana jest także w składzie Rady Administracyjnej (wybieranej na 3 lata, z tym, że 10 delegatów rządowych najbardziej uprzemysłowionych państw pozostaje jej stałymi członkami).

Polska jest jednym z 29 państw-założycieli MOP.