Wielkość, a dokładniej mówiąc - wysokość i wyrażamy ją w punktach typograficznych. Dany stopień, to zasadniczo wysokość między górną i dolną linią pisma, a wg innej definicji pomiędzy dolną linią takich liter jak: g, q, p i górną linią wielkich liter akcentowanych, takich jak: C, N, S. Stopień pisma to wysokość, w ramach której przewidziano miejsce dla wszystkich znaków z danego zestawu znaków pisarskich czcionki lub fontu. Stopień pisma określany jest w punktach, 10 punktów w edytorze tekstu czy w programie do łamania to 3,528mm
Regulowanie odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków w danym kroju pisma i jego odmianie. Określane w ten sposób są nie tylko odstępy pomiędzy literami, ale także pozostałymi znakami (np. litera-cyfra, cyfia-cyfra, cyfra-znak interpunkcyjny). Jest to jeden ze sposobów regulacji świateł między-liteiowych (drugim jest tracking czyli równomierne odsuwanie, lub przysuwanie do siebie znaków w ciągu tekstu). Kerning może być ujemny lub dodatni. Częściej stosowany jest kerning ujemny (tzw. podcinanie) czyli dosuwanie do siebie znaków, które wyglądają na nienaturalnie oddalone Kemingiem dodatnim jest odsuwanie od siebie znaków sprawiających wrażenie zbyt ściśniętych. Im większy stopień pisma tym istotniejszy jest kerning.
Poprzeczne lub ukośne zakończenia kresek liter niektórych krojów pism klinowe, w kształcie trójkątów belkowe, w kształcie prostokątów' kreskowe, w kształcie cienkich kresek silnie skontrastowanych z ki eską główną skryte, nieznaczne poszerzenia zakończeń kresek tworzących znak
kreska pozioma i pionowa
wydłużenie dolne lub górne
oś pochylenia
gizbiet
uszko
szeryf
luk
wąs
oko
wstęga
Liteiy podrzędne (tekstowe, minuskuły)
Litery wersalikowe (majuskuły)
Liteiy kapitalikowe (mediuskuły) - Kapitaliki, czcionki dużych liter alfabetu o wysokości oczka małych liter alfabetu tego samego stopnia, nie posiadające ani dolnych, ani górnych wydłużeń.