115710

jest to wydłużeniem czasu eluacji związku, który ma największe powinowactwo do fazy stacjonarnej w kolumnie.

2. Obliczanie współczynnika k

k =

tr- czas retencji,

t„,- martwy czas retencji

Temp. 120°C .    2,38-1,52

^kcxo=-^52-=0.57    tr=2,38    t_m=l,52

kc_l4= 5,96    tf— 10,58    t_m=l,52

Temp. 140°C

kc,o=0,32    t,=l,92    t»=l,46

kct4=2,66

tr=5,34    U=l,46

Temp. 160°C

kc,o= 0,32    t,= 1,68    t_m=l,42

kc,₄= 1,30

t,=3,26    t_0ł=l,42

3. Zależność logarytmu zredukowanych czasów retencji od liczby atomów węgla w cząsteczce.

Temp. 120°C

Cl 0=log(2,38- l,52)=log0,86= -0,07 Cll=log(3,09-l,52)=logl,57= 0,20 C12=log(4,36-l,52)=log2,84= 0,45 C14=log(10,58-1,52)=log9,06= 0,96

Temp. 140°C C10=log0,46= -0,34 Cll=log0,80= -0,10 C12=logl,36= 0,13 C14=log3,88= 0,59

Temp. 160°C