116175

Definicja zwiercalności skał.

Sposób i metodyka oraz próby określenia zwiercalności skal podlega ciągłemu

rozwojowi dlatego nie ustalono jeszcze pełnej klasyfikacji skal ze względu na zwiercalność.

Istnieje więc kilka definicji zwiercalności skal.

-    A. F. Suchanów określa zwiercalność skal jako funkcję mechanicznej prędkości wiercenia oraz wielkości zużycia świdra. Swoje badania oparł na danych uzyskanych przy wierceniu otworów strzałowych w kopalniach odkrywkowych.

K. Pawłów uzależnił zwiercalność od dwóch wskaźników, tj. prędkości wiercenia i trwałość koronki stosowanej dla określenia typu wiertnicy i technologii stałej dla wszystkich rodzajów badanych skal pizy wierceniu otworów strzałowych.

-    R. Shcphcrd - jego badania polegały na pomiarze zużywanej energii przy wierceniu w różnych skalach jednym rodzajem świdra. Wykazał, że zależność prędkości wiercenia od nacisku na świder jest proporcjonalna Ustalił wpływ poszczególnych parametrów wiercenia na prędkość wiercenia (parametrów takich jak : nacisk, prędkość obrotowa, kształt świdra). Według niego zwiercalność skal zależy od jej uziamienia, stopnia zawilgocenia, płaszczyzny łupliwości oraz od nacisku wywieranego przez świder na skalę w czasie wiercenia.

-    H Sievers uwzględnił tylko zależność zwiercalności od twardości i ścieralności skal. Jego metoda była opracowana dla wierceń miotami pneumatycznymi.

Ogólnie można przyjąć, że zwiercalność skal to odporność skały na niszczenie jej struktury w czasie jej wiercenia, a miarą może być najbardziej ekonomiczna maksymalna mechaniczna prędkość wiercenia.

Orurowanie otworu wiertniczego - zadania rur okładzinowych.

Omrowame otwom wiertniczego to zapuszczenie kolumn nu okładzinowych do otworu. W praktyce stosuje się sześć rodzajów kolumn nu okładzinowych : wstępną, prowadnikową, techniczną, eksploatacyjną, traconą oraz dodatkową. Liczba zapuszczanych uwarunkowana jest przekrojem geologicznym, głębokością, średnicą otworu, teclmologią wiercenia oraz sposobem eksploatacji. Przed przystąpieniem do rurowania należy przygotować sam otwór oraz niry okładzinowe. Przygotowanie otwoni polega na pomiarze jego średnicy na całej długości. Przygotowanie nu polega na dokręceniu na pierwszą rurę zaostrzonego stalowego buta, bada się stan i prawidłowość połączeń gwintowych. W czasie zapuszczania rur należy odnotować dane dotyczące onuowania w dzienniku wiertniczym.

Zadaniem nu okładzinowych jest zapewnienie odpowiedniej średnicy otwoni oraz izolowanie i uszczelnianie nawierconych poziomów produkcyjnych w celu uniemożliwienia przepływu płynu złożowego z jednego poziomu do drugiego. Wytrzymałość kolumn nu powinna umożliwiać zamontowanie instalacji i ar matury zabezpieczającej przed erupcją płynu złożowego.