elementy obrazu, które mają tę samą barwę, mogą być widziane jako powiązane przez tę samą barwę, nawet jeżeli nie są. Ten ostatni problem powstaje często wówczas, gdy barwa jest używana zarówno do grupowania pozycji menu, jak i do rozróżniania elementów obrazu, takich jak różne warstwy układów drukowanych albo struktury VLSI; na przykład użytkownicy mają tendencję do łączenia elementów wyświetlonych na zielono z pozycjami menu o takiej samej barwie. Ta tendencja jest jednym z powodów, dla których korzystanie z barwy w elementach interfejsu użytkownika - takich jak menu, pola dialogowe i granice okien - powinno być ograniczone. (Inna przyczyna jest związana z dążeniem do pozostawienia samemu programowi użytkowemu możliwie największej liczby barw.)
Różne reguły stosowania barw wynikają raczej z psychologicznych niż estetycznych względów. Na przykład, ponieważ oko jest bardziej czułe na przestrzenne zmiany natężenia niż na zmiany barwy, linie, tekst i inne drobne szczegóły powinny odróżniać się od tła nie tyle barwą co jasnością (postrzeganym natężeniem) zwłaszcza dla barw zawierających niebieski, ponieważ stosunkowo mało czopków jest czułych na barwę niebieską. Dlatego krawędź między dwoma barwnymi obszarami o jednakowej jasności, które różnią się tylko ilością barwy niebieskiej, będzie rozmyta. Czopki czułe na barwę niebieską są rozmieszczone na większej powierzchni siatkówki niż czopki czułe na barwy czerwoną i zieloną i peryferyjne widzenie barw jest bardziej ostre w odniesieniu do barwy niebieskiej dlatego wiele „sygnałów" na samochodach policyjnych jest teraz niebieskich, a nie czerwonych. Barwy niebieska i czarna niewiele różnią się jasnością i dlatego stanowią wyjątkowo złą kombinację. Podobnie barwy żółta i biała są dość trudne do rozróżnienia, ponieważ obie są jasne. Barwa żółta dobrze kontrastuje z czarnym tekstem i dlatego jest dobrze widoczna. Ponadto uwypuklenie za pomocą barwy żółtej nie jest tak przytłaczające jak uwypuklenie za pomocą czarnego z białym tekstem, z czym się często można spotkać w monitorach monochromatycznych.
Biały tekst na niebieskim tle daje dobry kontrast, który jest mniej nieprzyjemny niż biały na czarnym. Najlepiej jest unikać barw czerwonej i zielonej o małym nasyceniu i luminancji, ponieważ są to barwy mylnie interpretowane przez daltonistów - nie rozróżniających barwy czerwonej od zielonej; jest to najczęstsza postać upośledzenia ze względu na percepcję barwy.
Ludzkie oko nie jest w stanie rozróżnić barwy bardzo małych obiektów, a więc barwy nie powinny być wykorzystywane do małych obiektów. W szczególności rozpoznawanie barw obiektów mniejszych niż 20 do 40 minut kątowych jest związane z dużym ryzykiem błędu. Obiekt o wysokości 0,25 cm widziany z odległości 60 cm (typowa odległość widzenia) odpowiada prawie takiemu łukowi i około 7 pikselom wysokości na monitorze o 1024 liniach o pionowej wysokości 36 cm. Jest oczywiste, że barwę jednego piksela jest trudno rozpoznać.
Postrzegana barwa obszaru zależy od barwy otaczającego obszaru; ten efekt jest szczególnie problematyczny, jeżeli barwy są używane do kodowania informacji. Efekt zmniejsza się, jeżeli otaczająca powierzchnia ma barwę szarą albo względnie nienasyconą. Barwa obszaru może wpływać na jego postrzeganą wielkość. Odkryto, że czerwony kwadrat jest postrzegany jako większy niż zielony kwadrat o tej samej wielkości. Ten efekt może równie dobrze spowodować zwracanie przez użytkownika większej uwagi na obszar czerwony niż na zielony.
Jeżeli użytkownik przez kilka sekund wpatruje się w duży obszar o wysoce nasyconej barwie, a potem popatrzy gdzie indziej, to będzie w dalszym ciągu widział obraz tego dużego obszaru. Ten efekt wprawia w zakłopotanie i powoduje napięcie oka. Dlatego stosowanie dużych obszarów o nasyconych barwach jest nierozsądne. Pónadto, duże obszary o różnych barwach mogą sprawiać wrażenie, że znajdują się w różnych odległościach od obserwatora, ponieważ współczynnik załamania światła zależy od długości fali. Oko zmienia swoją ogniskowa, gdy kierunek patrzenia zmienia się z jednego obszaru barwnego na drugi, a ta zmiana ogniskowej daje wrażenie zmiany odległości.