116567

tłumiki pasywne (bierne), tłumiki aktywne.

Tłumiki pasywne

Tłumiki pasywne ze względu na konstrukcję i sposób działania dzieli się na:

1.    tłumiki absorpcyjne, których działanie polega na tym, że energia dźwięku wnika do wnętrza materiału dźwiękochłonnego i wskutek tarcia zamienia się w ciepło. Charakteryzują się one małymi stratami ciśnienia. Wadą tych tłumików jest to, że mogą one w pewnych warunkach stwarzać dogodne warunki dla rozwoju mikroorganizmów, a tym samym być źródłem emisji zanieczyszczeń powietrza;

2.    tłumiki dławiące, których działanie również polega na zamianie energii dźwięku na ciepło, lecz zachodzi to podczas przepływu powietrza przez materiał porowaty o dużym oporze przepływu. Ze względu na duże opory przepływu i możliwość zatykania zanieczyszczeniami są one bardzo rzadko stosowane w technice wentylacyjnej, ale za to można je spotkać np. w instalacjach sprężonego powietrza lub w instalacjach parowych;

3.    tłumiki odbiciowe, stosowane np. w maszynach spalinowych.

Tłumiki pasywne nie wprowadzają dodatkowej energii akustycznej powodującej tłumienie dźwięków generowanych przez instalację. Istnieją rozwiązania konstrukcyjne tłumików przeznaczonych do przewodów o przekroju prostokątnym i okrągłym. Należy do nich zaliczyć tłumiki absorpcyjne, wykonane w postaci prostych lub zagiętych rur - przewodów tłumiących, bądź też w postaci płyt - ekranów (kulis) dźwiękochłonnych umieszczonych w blaszanym kanale, nazywanych tłumikami kulisowymi.

Dostępne na rynku tłumiki na ogół skutecznie likwidują fale w zakresie częstotliwości, dla których zostały zaprojektowane. Należy je dobierać tak, aby skutecznie obniżały hałas generowany przez instalację. Zakres eliminacji fal akustycznych zależy od ich cech konstrukcyjnych, w tym m.in. od wymiarów, wielkości powierzchni pochłaniającej dźwięk i zastosowanych materiałów pochłaniających. Pochłanianie dźwięków w tłumikach rośnie wraz ze wzrostem częstotliwości drgań i grubości materiału pochłaniającego.

Stosowane materiały pochłaniające dźwięki mają na ogół strukturę porowatą, co niewątpliwie sprzyja ich zanieczyszczaniu i zawilgoceniu. Dlatego tłumiki mogą stwarzać na swoich powierzchniach dogodne warunki do rozwoju mikroorganizmów, co w konsekwencji może wpłynąć na pogarszanie się jakości powietrza dostarczanego do pomieszczeń.

Niestety, starzejący się z upływem lat materiał dość często ulega rozwłóknianiu i wykruszaniu, a tym samym wprowadzany jest do powietrza wentylacyjnego. Aby zapobiec tym niepożądanym zjawiskom, materiały pochłaniające pokrywane są bardzo często powłokami ochronnymi, utrudniającymi przenikanie zanieczyszczeń i wilgoci do wnętrza materiału tłumiącego, a ponadto mogą być powlekane środkami utrudniającymi np. wzrost grzybów pleśniowych. Zawilgocenie tłumika powoduje również zmianę jego tłumienności.

Dlatego w tłumikach ulegających opisanym zjawiskom wskazana jest okresowa wymiana materiału pochłaniającego lub nawet całego tłumika. Uwzględniając powyższe fakty, w praktyce eksploatacyjnej uzasadnione jest poddawanie tłumików okresowym przeglądom. Wśród