113027

1. Pozytywizm

W XIX wieku dominowały tendencje pozytywistyczne (np. ewolucjonizm, determinizm) Nazwa pozytywizm jest nazwą zbiorczą. Przedstawicielami pozyt. byli A.Comte , J.S.

Mili

Ten pierwszy reprezentował nurt, fizykalistyczny, natomiast drugi -subiekty wistyczny.

*    Idea nauki pozytywnej - zajmuje się rzeczywistością , twardymi faktami

*    Podejście konstruktywne do rzeczywistości społecznej , nacisk na inżynierię społ.

( raczej cząstkową ) należy sprawić aby to co nie funkcjonuje zaczęło funkcjonować

*    Scjentyzm - nauka przyrodnicza . pozytywizm naturalistyczny. Rozumienie ontologiczne - substancja

życia społecznego jest taka jak przyrody. Rozumienie metodologiczne - kryteria prawdy i fałszu w

naukach przyrodniczych i społecznych są takie same .

*    Socjobiologia - punkt wyjścia > życie społ. stanowi element ekosystemu dziewiętnasty wiek - " biologizowanie "

2.    Neopozytywizm w socjologii

W dwudziestym w. nastąpił powrót do koncepcji pozytywizmu w socjologii, dwudziesty w. - " fizykowanie "

Rozwinął się pozytywizm koła niemieckiego ( Koło Wiedeńskie , Austria , Czechy , Niemcy )

Neurath, Kundberg, Kazarsfeld, Stouffer.

*    ukształtowanie warsztatu badań empirycznych

*    nurt badawczy , który opowiada się za obdukcją jako podst. narzędziem dowodzenia twierdzeń ( podejście metodologiczne )

*    nauka są to wypowiedzi o obserwowanych faktach albo ekstrapolacjach, sprzeciw wobec metafizyki

(zjawiska nie obserwowalne - filozofii, poezja ) nauka ma być o faktach

3.    Behawioryzm w socjologii

Nauki społ. są naukami o zachowaniu . Rzeczywistość zbudowana jest z jednostek . Socj. jest mniej ogólną niż psychologia , jest jej pochodną. Behawioryzm społ. to wewnętrznie zróżnicowany kierunek w socjologii, próbujący stosować idee i metodologię zaczerpnięte z behawioryzm u do badania zjawisk o charakterze społ. . Powstał na przełomie

XIX i XX wieku na fali krytyki formalizm, socjologicznego . Postuluje zwiększenie roli badań empirycznych i skoncentrowanie się na problematyce i ??? społ. Był wyrazem nadziei na uzyskanie obiektywnej wiedzy o

ludzkim zach. co pozwalałoby na sterowanie zachowaniem jednostki. B. s. objął takie kierunki socj. jak: interakcjonizm symboliczny , teoria działania i pragmatyzm społ. Przedstawiciele: James, Dawney, Cooley, Thomas, Mead.