i świadczone jest na jego rzecz Pracownik może wskazać osoby uprawnione do otrzymania sumy ubezpieczenia (wtedy połączenie ubezpieczenia na cudzy rachunek oraz ubezpieczeni na rzecz osoby trzeciej sensu stricte).
Procedur)' brokerskie oraz zwyczaje brokerskie Slip brokerski
Doktryna prawnicza utrwaliła zwyczajowe rozumienie określonych czynności.
Przykładowo, przyjęło się, że wniosek brokera do ubezpieczyciela o przedstawienie warunków umowy ubezpieczenia lub ojej zawarciu nazywa się z angielska „slipem”
Slip brokerski to po prostu wniosek brokera do ubezpieczyciela. Nazwa wzięła się z praktyki angielskiego rynku ubezpieczeniowego.
Skąd nazwa slip?
„Ubezpieczenie w Lloyd’s zawierane jest zawsze poprzez brokera. Zamiast formularza używany jest slip. Jest to po prostu podłużna kartka papienr, na której broker przedstawia szczegóły proponowanego ryzyka”
Następnie underwriter syndykatu Lloyd’s składa na slipie swój podpis oznaczający akceptację danego ryzyka i powstanie odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela. Na tej podstawie ubezpieczyciel jest zobowiązany do wystawienia polisy zgodnie z warunkami zawartymi w tak zaakceptowanym slipie brokerskim.
Znaczenie zwyczajów dla praktyki brokerskiej
Broker ubezpieczeniowy, kiemjący zapytanie do ubezpieczyciela, powierzający mu tym samym określone informacje (w tym i taką, że obsługuje danego klienta) liczy zarazem na rzetelne i uczciwe wykorzystanie tych informacji i powstrzymanie się od działań godzących w jego relacje z klientem. Zgodnie z postanowieniami Zasad Dobrej Praktyki, zakład ubezpieczeń w przypadku otrzymania identycznych zapytań od kilku umocowanych brokerów powinien udzielić im jednakowej odpowiedzi (pkt 4), przy czyni zasada ta jest odpowiednikiem innej zasady, zgodnie z którą broker przedstawia wybranym zakładom ubezpieczeń identyczne zapytanie dotyczące danego klienta. Zakład ubezpieczeń nie powinien również udzielać imiennej rekomendacji brokerowi (pkt 8). Obie przytoczone zasady mają na celu zapobieżenie wpływaniu przez ubezpieczyciela na decyzję ubezpieczającego, o obsługę którego stara się kilku pośredników.
Model stosunków gospodarczych i prawnych pomiędzy niezależnym pośrednikiem (brokerem) ubezpieczeniowym a ubezpieczycielem, oparty na zasadzie bezstronności, funkcjonuje głównie dzięki zwyczajom prawnym, a nie prawnym regulacjom.