113130

Sąd nie jest związany granicami skargi, nie może jednak wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba, że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu. Powyższy przepis reguluje dwie zasadnicze kwestie. Po pierwsze, że sąd uprawniony jest do pełnego badania zgodności aktów finansowych z prawem, a więc nie tylko przepisami, których naruszenie zarzucono w skardze i wobec tego może on wydać orzeczenie innej treści niż to, o które wnosił skarżący. Po drugie wyraźnie w tym przepisie podkreśla się to, że sąd administracyjny powinien w swych orzeczeniach uwzględnić zakaz refermationis in peius, nie pogarszać sytuacji prawnej strony skarżącej na skutek wydanego orzeczenia.

NSA dokonuje oceny zgodności zaskarżonej decyzji podatkowej z prawem w świetle stanu faktycznego sprawy istniejącego w chwili jej wydania.

Pełnomocnikiem może być: adwokat lub rada prawny, a ponadto współuczestnik sporu, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni straony raz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia. Pełnomocnikiem osoby prawnej lub podmiotu gospodarczego może być również pracownik tej jednostki albo jej organu nadrzędnego.

Regułą postępowania przed NSA jest, iż rozprawa odbywa się przy tzw. otwartych drzwiach, a zatem ma charakter rozprawy jawnej. Sąd rozpatruje sprawy zwykle w składzie trzech sędziów. Jeżeli w sprawie występują istotne wątpliwości prawne - skład orzekający może wystąpić do Prezesa NSA o rozpoznanie sprawy przez skład siedmiu sędziów lub o wyjaśnienie wątpliwości prawnych przez skład siedmiu sędziów, izbę lub połączone izby.

Wyrok rozstrzyga sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia. Natomiast postanowienie wydaje się w razie odrzucenia skargi, umorzenia postępowania na posiedzeniu niejawnym lub na rozprawie oraz w celu rozstrzygnięcia innych kwestii procesowych związanych ze sprawą wynikających w toku postępowania sądowego.

Wyroki NSA, z uwagi na spełnienie żądań zawartych w skardze, można podzielić na uwzględniające skargę i nie uwzględniające jej.

Uzasadnienie orzeczenia sporządza się w instrukcyjnym terminie 30 dni od dnia ogłoszenia sentencji orzeczenia.

W razie stwierdzenia, że organ, którego działania lub bezczynności dotyczy orzeczenie sądu administracyjnego nie wykonał w całości lub w części tego orzeczenia, może orzec o wymierzeniu temu organowi kary grzywny. Grzywnę wymierza sąd według własnej oceny stopnia przewinienia organy w wysokości do dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw za ostatni miesiąc kwartału, poprzedzającego dzień wydania orzeczenia o ukaraniu grzywną, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Orzeczenie sądu o ukaraniu grzywną zapada na posiedzeniu niejawnym w formie postanowienia i podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej, bez opatrywania go klauzulą wykonalności.

W przypadku nie wykonania orzeczeń sądu administracyjnego - NSA w danej sprawie uzyskuje uprawnienie refarmatoryjne.

Osobie, która poniosła szkodę majątkową na skutek niewykonania orzeczenia sądu administracyjnego - służy roszczenie o odszkodowanie.

Uprawnienie do wniesienia rewizji nadzwyczajnej w sprawach podatkowych przysługuje tylko takstatywnie wymienionym podmiotom, a mianowicie Ministrowi Sprawiedliwości, Prokuratorowi Generalnemu, Pierwszemu Prezesowi SN, Prezesowi NSA, RPO.

Legitymację do złożenia skargi o wznowienie postępowania mają strony postępowania przed NSA, w którym zapadło prawomocne orzeczenie. Skargę wnosi się w terminie jednego miesiąca liczonego od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia postępowania. Zasadniczo strona nie może wnieść skargi po upływie 5 lat.

Przestępstwa i wykroczenia podatkowe.

Przestępstwa skarbowe i wykroczenia.