119567

organizacja jako klasa systemów (wyodrębnionych z otoczenia względnie autonomicznych całości, posiadających wewnętrzne powiązania i sprzężenia)

„zestaw składników, między którymi zachodzą wzajemne stosunki, a każdy składnik jest bezpośrednio lub pośrednio połączony z każdym innym" R.L.Ackoff konkretne (fizyczność składników) i abstrakcyjne (pojęcia).

Cechy systemów

wyodrębnienie z otoczenia, otwarte i zamknięte,

struktura systemu-uporządkowanie (entropia) (homeostaza) (ekwifinalność), proste, złożone i szczególnie złożone,

Liczba sprzężeń: (n-1); < n(n-l): > n(n-l) ujęcie holistyczne - synergia

Nurt systemowy

• sposoby rozwiązywania problemów nie zawsze dają przewidywane rezultaty,

- Dlatego nowy nurt: podejście sytuacyjne

Podejście sytuacyjne

kładzie nacisk na to co swoiste i szczególne dla danej organizacji, dostarcza podstaw do projektowania konkretnych organizacji,

„organizacja jest systemem złożonym z podsystemów i oddzielonymi ale dającymi się zidentyfikować granicami od otoczenia" F.E.Kasta i J.E.Rosenzweig Charakterystyka ujęcia sytuacyjnego

zależność między organizacjami i ich otoczeniem, określa wzorce tych zależności i konfiguracje zmiennych,

jak budować strukturę dla konkretnych sytuacji, (typy struktur, typy motywowania, style kierowania).

Struktura fizyczna Lokalizacja

Rozkład przestrzenny

Architektura

Wystrój

Otoczenie zewnętrzne Otoczenie ogólne

-    polityczne, prawne, ekonomiczne, kulturowe, techniczne, technologiczne, edukacyjne, naturalne Otoczenie celowe

-    klienci, dostawcy zasobów, konkurenci, instytucje państwowe, regulatorzy, sojusznicy strategiczni

Organizacja to złożona całość zdolna realizować swoje cele dzięki współdziałaniu w samej organizacji oraz z elementami jej otoczenia I