• szybki rozwój nowych technologii, zwłaszcza technologii informacyjnych i komunikacyjnych, bowiem ten szybki rozwój nowych technologii zwiększa podatność organizacji na zmiany.
Elementów tych nie spełnia już organizacja funkcjonalna.
Niedostatki tradycyjnej organizacji funkcjonalnej
- kultura „silosów" i zamkniętych przestrzeni organizacyjnych (orientacja na szefa, a nie na klienta)
- czynności przechodzę przez wiele biurek i działów- koordynacja wymuszana presją hierarchiczną,
- długie czasy reagowania na oczekiwania zewnętrzne- słabe więzi poziome,
- zatrzymanie relacji rynkowych na granicach zewnętrznych systemu organizacyjnego.
- optymalizacja działań ze względu na cele cząstkowe działów lub pionów (autonomizacja),
-brak poczucia odpowiedzialności za jakość obsługi klienta (zewnętrznego i wewnętrznego),
- specjalizacja funkcjonalna generowała efekty rutyny, niechęci do zmian i uczenia się.
Przełom XX i XXI wieku był „PRZEŁOMEM" cywilizacyjnych w funkcjonowaniu organizacji. Zaczął obowiązywać tzw. „nowy paradygmat zarządzania". Bazuje on na trzech elementach:
• strategia tworzenia wartości dla klienta,
• systemy organizacyjne
• procesie stałego doskonalenia.
ZAGADNIENIE |
TRADYCYJNY PARADYGMAT |
NOWY PARADYGMAT |
Jakość |
Zgodność ze standardami, inspekcja produktu, współzależność między jakością, kosztem i planami. |
Jeden komponent- wartość dla klienta, jakość zarządzania w procesie, poszukiwanie synergii pomiędzy jakością, kosztem i planami. |
Miary sprawności |
Wewnętrzne mierniki wydajności, produktywności, kosztów i rentowności, niekoniecznie powiązane z klientami. |
Wszystkie mierniki powiązane z wartością tworzoną dla klienta. |
Plasowaie |
Konkurencyjne |
Segmenty rynku |
Kluczowy |
Udziałowcy, szef, pozostali udziałowcy |
Klient, pozostali udziałowcy |
udziałowiec |
są nieistotni |
beneficjentami, |
Projektowanie |
Wewnętrzne, sprzedaż produktów, |
Zewnętrzne produkcja spełniająca |