wysokojakościowe odlewy
Dla otrzymania wysokojakościowych odlewów należy tak sterować procesem krzepnięcia, aby uzyskać równomierną, a przy tym drobnoziarnistą budowę krystaliczną w całej objętości odlewu. Do najistotniejszych metod oddziaływania w tym kierunku można zaliczyć:
• zwiększenie we wszystkich etapach krzepnięcia i stygnięcia odlewu prędkości odprowadzania ciepła krystalizacji,
• zmniejszenie przegrzania stopu w piecu, przy którym zachowane zostają w stanie aktywnym domieszki znajdujące się w stopie,
• modyfikowanie ciekłych stopów mikrododatkami, zdolnymi do utworzenia dodatkowych ośrodków krystalizacji lub przeciwdziałania silnemu rozrostowi.
Mimo stosowania w/w zabiegów w większości odlewów spotyka się chemiczną niejednorodność stopu w postaci likwacji strefowej, pojedynczych składników stopu Mechanizm rozwoju likwacji strefowej można tłumaczyć tym, że przy wydzielaniu się kryształów z obitiżoną zawartością składnika likwującego, ścieka on do ciekłego stopu otaczającego kryształ. W ten sposób podczas krzepnięcia stopniowego, w miarę przemieszczania się frontu krystalizacji w krzepnącym odlewie, następuje przemieszczanie się ciekłego stopu wzbogaconego Ukwatarni w kierunku od zewnętrznych warstw odlewu do jego środka. Przemieszczanie metalu wewnątrz strefy przejściowej (krzepnięcie objętościowe) odlewu zachodzi z jednej strony w kierunku do jego powierzchni, co tłumaczy kompensacje jamy skurczowej (zasilanie krzepnącego stopu), z drugiej strony w kierunku odwrotnym, co wywołuje rozwój likwacji strefowej. W niektórych, rzadkich przypadkach, likwujący składnik gromadzi się nie w najgłębszych strefach odlewu, lecz przy jego powierzchni Zjawisko to nazywane likwacja odwrotną, związane jest z przemieszczaniem ciekłego stopu w krzepnącym odlewie.