2 m zakłada się tynkowanie bez rusztowań). Rusztowania dla ścian o wysokości powyżej 4 m należy normować oddzielnie według nakładów rozdziału 16 - Rusztowania.
2.7. Nakłady nie uwzględniają prac na zabezpieczenie folią stolarki formo-lakowanej.
2.8. Nakłady uwzględniają przenoszenie przewodów (węży) i przestawianie agregatu tynkarskiego w miarę postępu robót.
3. Warunki techniczne
3.1. Wymagania szczegółowe w zakresie robót objętych rozdziałem podają
- Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Część I Roboty ogólnobudowlane. MBiPMB i ITB. Warszawa 1997, wyd. II oraz normy:
- PN-70/B-I0100 Roboty tynkowe. Tynki zwykle. Warunki i badania
przy odbiorze,
- PN-65/B-I010I Roboty tynkowe. Tynki szlachetne. Wymagania
i badania techniczne przy odbiorze,
- BN-64/8841-07 Roboty tynkowe. Tynki nakrapiane. Warunki
techniczne wykonania.
- BN-64/8841-09 Roboty tynkowe. Tynki cyklinowe. Warunki
techniczne wykonania,
- BN-64/8841-10 Roboty tynkowe. Tynki kamieniarskie. Warunki
techniczne wykonania.
4. Zasady przedmiarowania
4.1. Tynki ścian oblicza się w metrach kwadratowych jako iloczyn długości ścian w rozwinięciu w stanie surowym i wysokości mierzonej od wierzchu cokołu lub terenu do górnej krawędzi ściany, dolnej krawędzi gzymsu lub górnej krawędzi tynku, jeżeli ściana jest tynkowana tylko do pewnej wysokości. Powierzchnię pilastrów wlicza się do powierzchni ścian w rozwinięciu, jeżeli ich szerokość przekracza 30 cm. Powierzchnie pilastrów i wnęk o szerokości do 30 cm należy zaliczać do tynków ościeży.
4.2. Tynki balkonów, ścian i stropów loggii oblicza się w metrach kwadra towych, z uwzględnieniem wymiarów tych elementów w stanie surowym wliczając powierzchnie czoła i bloków balkonów lub stropów loggii, jeżeli ich grubość przekracza 30 cm do tynków ścian. Tynki czoła balkonów i stropów loggii o szerokości do 30 cm należy wliczać do powierzchni ościeży.
4.3. Tynki oddzielnych belek lub żeber oraz słupów prostokątnych oblicza się w rozwinięciu powierzchni tych elementów w stanie surowym. Jeżeli szerokości płaszczyzn tych elementów są mniejsze niż 20 cm, wówczas tynki ich powierzchni należy zaliczać do tynków ościeży.
4.4. Tynki ościeży oblicza się w metrach kwadratowych jako iloczyn długości mierzonej w świetle ościeżnicy i szerokości ościeża w stanie surowym.
Dla otworów bez ościeżnicy długość ościeża przyjmuje się w świetle otworu w stanie surowym.
4.5. Przy obliczeniu powierzchni tynków potrąca się powierzchnie miejsc nieotynkowanych, powierzchnie robót ciągnionych, powierzchnie elementów kamiennych, wykładzin itp. oraz powierzchnie otworów posiadające tynkowane ościeża, jeżeli każda z tych powierzchni jest większa niż I m2.
Z powierzchni tynków nie odlicza się powierzchni nieotynkowanych. ciągnionych, elementów kamiennych i licówek mniejszych niż I m2 oraz powierzchni otworów do I m2. jeżeli ościeża tych otworów nie są tynkowane. Powierzchnie otworów obmierza się w świetle ościeżnicy lub w świetle ścian w stanie surowym, jeżeli otwory nie posiadają ościeżnicy Z powierzchni tynków nie odlicza się pasów o innej barwie lub fakturze niż tynki zasadniczej powierzchni.
4.6. Dodatki za pasy o innej barwie lub fakturze niż zasadnicza powierzchnia oblicza się według ich faktycznej powierzchni.
4.7. Gzymsy, pasy, ościeża i inne roboty ciągnione szablonami oblicza się według faktycznej ich długości w metrach z podaniem ich szerokości w rozwinięciu bez dodatków za dobicie profilu. Jako długość oblicze-