1- wywieranie wpływu na grupę poprzez przekonywanie, dyskusję, akcentuje wspólnotę interesów,
2- inspirowanie podwładnych do działania,
3- zostawianie dużej swobody działania i samodzielność swoim pracownikom w wykonywaniu zadań i rozwiązywaniu szczegółowych problemów,
4- przed podjęciem decyzji zasięganie rady u swoich podwładnych, a tym samym stwarza warunki sprzyjające wyzwalaniu inicjatywy> i pomysłowości,
5- kontrolę opiera na samokontroli ze strony pracowników, stwarza poczucie wzajemnej zależności,
6- jako motywację do pracy stosuje nagrody.
(3) Styl nieingerujący (liberalny) reprezentuje kierownik, który w minimalnym stopniu interesuje się wy konaniem zada/) i problemami swojej załogi.
Kierownik - koordynator nie ingeruje w ich pracę, ale stwarza jedynie warunki do działania i reprezentuje zespół na zewnątrz.
Zebrano charakterysty ki wielu kierowników i przeanalizowano je.
Za każdym razem otrzymywano dwa rodzaje zachowań kierowniczych:
1- wzgląd na innych, czyli orientacja na łudzi.
Jest to zachowanie świadczące o przyjazny ch relacjach pomiędzy kierownikiem a podwładnymi oraz szacunek i zaufanie obydwu stron
2 - inicjowanie struktury zadaniowej, czyli orientacja na zadania.
To tzw. organizujące zachowanie kierowników, którzy określają zadania zespołu i sposoby ich realizacji.
Zespół z Uniwersytetu Michigan przeprowadził badania w towarzy stwie ubezpieczeniowym, które miały na celu wy odrębnić działy o wysokiej i niskiej wydajności.
Pozostałe założenia takie jak typ i warunki pracy były identyczne.
Wyniki wskazują, te kierownicy działów o wysokiej wydajności skłaniali się raczej do: