aby utrwalić obraz świata (np. tworzenie faktury), analiza (poznanie) tego świata.
Wyrażanie wiedzy o świecie rzeczywistym w języku naturalnym:
- logiczna koncepcja języka jako podstawa modelowania świata,
- wyrażanie języka,
- poziomy języka (syntaktyka, semantyka, pragmatyka), jest jeszcze leksyka,
- elementy świata i jego językowe odpowiedniki.
Język- zbiór znaków opisujących świat.
Syntaktyka języka naturalnego- prawidłowe słowotwórstwo.
Syntaktyka języka programowania- zasady tworzenia zdań, zasady gramatyczne.
Semantyka- znaczenie znaków, określa reguły znaczeniowe, zależności między znakami języka, a elementami rzeczywistości.
Pragmatyka- reguły stosowania wyrażeń językowych, zależności między znakami, a ich użytkownikami.
Kategorie składniowe (syntaktyczne):
1. Zdania:
- oznajmujące,
- pytające,
- rozkazujące.
2. Nazwy:
- ogólne, jednostkowe,
- puste.
3. Funktory- służą do tworzenia z wyrażeń elementarnych, wyrażeń złożonych.
Pojęcia i rzeczywistość:
- obiekt rzeczywisty i jego pojęcie (np. stół jako konkretna rzecz i pojęcie stołu),
- tworzenie pojęć ułatwia porządkowanie świata (np. chaos świata dziecięcego), precyzja i subtelność pojęć (płyn, napój, woda, rzeki, woda mineralna).